در شش سالی که از  تعهد افغانستان برای دستیابی به هدف‌های توسعه پایدار می‌گذرد، هیچ پیشرفتی در عملی سازی این هدف‌ها در کشور به میان نیامده‌است .

معین وزارت اقتصاد می‌پذیرد که تا هنوز حتا برای دست یابی این هدف‌ها برنامه‌ها طراحی نشده‌اند.

همزمان با این سازمان ملل، برنامه‌یی را برای سنجش هزینه‌های عملی سازی هدف‌های توسعه پایدار در افغانستان به راه انداخته‌است که به باور ادارۀ ملی احصاییه و معلومات این کار باید در سال‌های گذشته انجام می‌شد.

پایان دادن به ناداری و گرسنگی تا سال ۲۰۳۰ میلادی از نخستین و مهمترین هدف‌های توسعه پایدار است که افغانستان پس از معرفی این هدف ها در سال ۲۰۱۵ میلادی درسازمان ملل متحد متعهد به عملی ساختن آن شده‌است.

اما آنچه که در عمل اتفاق افتاده است بربنیاد آماری که برنامه توسعه سازمان ملل نیز پخش کرده است، افزایش ناداری از۵۵  درصد درسال گذشته به ۷۲ درصد افزایش یافته‌است .

نبی سروش، معین وزارت اقتصاد در این باره بیان داشت«در افغانستان پروسه های کلی در رابطه با اهداف توسعه پایدار زیاد کارشده اما ما عملا تطبیق این اهداف را نداریم به خاطر اینکه مشخصا ما پروژه ها و برنامه ها را مطابق اهداف توسعه پایدار و مطابق شاخص ها و تارگیت هایش ترتیب نکردیم.»

عبدالله الدردری، نمایندۀ برنامۀ توسعه‌یی سازمال ملل برای افغانستان در این نشست گفت:«این کار ماه ها زمان خواهد برد. این کار بسیار پیچیده  است. ما نمی توانیم نهاد های بیرونی را بیاوریم که هزینه هدف های توسعه پایدار را برای افغانستان سنجش کنند این کار باید از سوی نهادهای ملی، بربنیاد آمار افغانستان و هزینه های واقعی پروژه ها انجام شود.»

عندلیب مشتری، رییس سیاست‌های اقتصادی و برنامه های ملی دارای اولویت وزارت مالیه:«ما می خواهم سنجش واقعی هزینه های هدف های توسعه پایدار را داشته باشیم نه تخمین های شبیه سازی شده با کارگیری از روش های آماری را.»

اما بربنیاد جدول زمان بندی وزارت اقتصاد با پایان مراحل دیگر، افغانستان از سال دو هزار و بیست عملی سازی هدف های توسعه پایدار را باید آغاز می کرد .

حسیب الله موحد، معاون اداره ملی احصاییه و معلومات:«چگونه شاخص ها را توسعه دهیم، هدف ها را به دست بیاورم، ملی سازی هدف ها و برنامه ریزی و سنجش هزینه ها در پنج سال نخست باید انجام شوند. در مرحله دوم که اکنون در آن قرار داریم تمرکز باید بر عملی سازی هدف ها باشد.»

برنامه توسعه‌یی سازمان ملل می‌گوید که گسترش ویروس کرونا روند رو به بهبود هدف‌های توسعه پایدار را در افغانستان که از سال ۲۰۱۶ میلادی بد ینسو آغاز شده بود متأثر ساخته است و هزینه دستیابی به این هدف‌ها را سالانه سه صد میلیون دالر بیشتر ساخته‌است.

بربنیاد اطلاعات این نهاد با گسترش ویروس کرونا افغانستان در سی سال اخیر برای بار نخست گواه رشد منفی شاخص توسعه انسانی بوده‌است.