شانزدهم اکتوبر، روز جهانی خوراک، در حالی فرا رسیدهاست که شماری از باشندگان کابل از دسترسی نداشتن به سه وقت خوراک به علت بیکاری و چالشهای اقتصادی شکایت دارند.
ثریا که با خانواده هشت نفریاش در گوشهیی از شهر کابل زندگی میکند میگوید که از مشکلات اقتصادی رنج میبرد و خانوادهاش توان پیدا کردن سه وقت خوراک را ندارد.
ثریا به طلوعنیوز گفت: «هفت تا طفلکهایم استند شوهرام بیکار است آرد نداریم. اگر صبح نان بخوریم به چاشت حیران استیم و اگر چاشت بخوریم به شب حیران استیم کودکان تمامشان خورد سال اند.»
بهشته، کودک کارگر، گفت: «از شش بجه صبح میبرایم یا ده یا بیست و یا پنجاه روپیه کار میکنم نمیفهمم که به آن چه بخریم.»
بر بنیاد آمارهای اداره ملی احصاییه و معلومات، درآمد سرانه شهروندان کشور در روز به ۱۰۲ افغانی میرسد. شهروندان کشور میگویند که با توجه به بهای مواد خوراکی، توان خرید مواد خوراکی را ندارند.
آرش سلطانی، باشنده کابل، میگوید: «فعلاً کار و بار هم نیست مردم که در ادارات دولتی کار میکردند، جواب داده شده اند. بسیاری از آنان که کار میکنند معاششان کم شده است کسانی که در بیرون کار میکنند کراچی وانی یا کدام کار دگه میکنند صد و دوصد روپیه که بدست میآورند حتی نان یک شب شان را نمیکند.»
در همین حال، برنامه جهانی خوراک میگوید که بر بنیاد یک بررسی که در ماههای فبروری و مارچ سال روان انجام شدهاست، نزدیک به ۱۹ میلیون انسان در افغانستان با نبود مصوونیت خوراکی روبهرو استند و نیاز به کمک دارند.
وحیدالله امانی، سخنگوی برنامه جهانی خوراک، گفت: «نتیجه این ارقام نشان داد که در افغانستان نزده میلیون نفر و یا اگر دقیق بگویم هژده اعشاریه نه میلیون نفر فعلاً به عدم مصوونیت غذایی مواجه اند و نیاز به کمکهای بشری و مواد غذایی دارند.»
عبداللطیف نظری، معین مسلکی وزارت اقتصاد، گفت: «جلب کمکهای بشردوستانه بینالمللی، حمایت از صنایع کوچک و متوسط و برنامه بلندمدت راه اندازی پروژههای کلان اقتصادی و تقویت زیرساختها و زیربناهای اقتصادی افغانستان است.»