شماری از جوانان در پایتخت با شکایت از نبود کار، میگویند که باگذشت هرروز بیکاری در کشور افزایش میابد.
آنان، میگویند که حکومت در ایجاد فرصتهای شغلی در کشور ناتوان است و هر روز به شمار بیکاران در کشور افزوده میشود.
غلام رضا، یکی از این جوانان است. او میگوید بسیاری از دوستانش به دلیل نبود کار در افغانستان، به خارج رفتهاند: «بیکاری بسیار زیاد است؛ شما ببینید هماکنون جوانان ما برای جستجوی کار به خارج میروند و در مسیر را با مشکلات زیادی روبهرو میشوند.»
سید امیر حسینی، جوانی دیگری است که در کابل زندهگی میکند. او میگوید بیکاری اگر زمینۀ کار در کشور فراهم شود، ناامنی در افغانستان نیز کاهش خواهد یافت: «منشاء بیکاری، ناامنی است؛ چون اگر امنیت باشد سرمایه گذاران به کشور میایند که با سرمایه گذاریهای آنان زمینه کار برای جوانان فراهم میشود.»
پیش از این، سازمان جهانی کار، اوضاع کنونی کار را در کشور بسیار نگران کننده گفته است. اما وزارت کار و امور اجتماعی، میگوید که ایجاد زمنیۀ کار مکلفیت همه واحدهای بودجهیی حکومت است و کاریابی در اولویت برنامههای حکومت وحدت ملی قرار دارد.
فیض الله ذکی، وزیر کار و امور اجتماعی در این باره گفت: «کاریابی در صدر برنامههای حکومت قرار دارد و در این بخش تمام واحدهای بودجهیی دولت کار میکند.»
بربنیاد یافتههای اخیر نهادهای گوناگون در کشور، در حال حاضر میزان بیکاری مطلق در کشور میان ۲۴ تا ۳۴ درصد است.