اتاق تجارت و صنایع، می‌گوید که پیچیده‌گی‌ها در روند گفت وگوهای صلح، اثرهای بدی بر سرمایه‌گذاری‌ها در کشور گذاشته‌اند.
مسؤولان اتاق تجارت و صنایع می‌گویند که شماری از سرمایه‌گذاران از روشن‌نبودن اوضاع در افغانستان و پیچیده‌گی در گفت‌وگوهای صلح نگران استند و به همین دلیل علاقه‌یی برای سرمایه‌گذاری در کشور ندارند.
این در حالی است که گفت‌وگوهای صلح در افغانستان هرچند جدی اما مبهم استند؛ اخیرأ زلمی خلیل‌زاد، نمایندۀ ویژۀ امریکا برای صلح افغانستان گفت که در نشست آخرش با طالبان در قطر روی یک طرح در پرنسب به توافق رسیده‌است و روی خروج نیروهای امریکایی از افغانستان و مبارزه با هراس‌افگنی نیز پیشرفت‌هایی داشته‌اند.
از سویی هم، دونالد ترمپ، رییس‌جمهور امریکا بر خروج نیروهای امریکایی از افغانستان تأکید کرده‌است. او گفته در صورتی گفت‌وگوهای صلح به بار بنشیند، نیروهای امریکا را از افغانستان بیرون خواهد کرد.
همزمان با این، قرار است نشست طالبان با سیاسیون افغانستان در روسیه برگزار شود. حکومت افغانستان چنانکه در نشست‌های طالبان و امریکا حضور نداشت در نشست مسکو نیز شرکت نمی‌کنند.
محمدیونس مومند، معاون اتاق تجارت و صنایع می‌گوید که به همین دلیل‌ها و نیز ناامنی‌ها در کشور سرمایه‌گذاری در این اواخر کاهش چشم‌گیری داشته‌است: «سرمایه‌داران بسیار نگران استند که چه حالت در افغانستان خواهد آمد؟ چه وضعیتی خواهد بود؟ آیا برای مردم قابل قبول خواهد بود یا نه؟ هیچ اطمینان نیست برای مردم؛ نه از سوی حکومت و نه از سوی امریکا؛ این‌که چه حالت خواهد آمد؟ وارخطایی آنان به این خاطر است که خدا نخواسته بی‌بندوباری نشود در افغانستان که مردم آن را تحمل نتوانند.»
در همین حال، شماری از سرمایه‌گذاران در کشور می‌گویند با آن‌که سالانه دست‌کم یک میلیارد دالر در کشور باید سرمایه‌گذاری می‌شد، اما در سال گذشته این رقم در حدود چهارصد میلیون دالر بود.
سیدسلطان حسین که از پانزده سال بدینسو در شهر کابل موتر فروشی می‌کند، می‌گوید در این اواخر مردم نمی‌خواهند پول‌های شان را مصرف کنند: «مردم همین حالی در کف آب است به خاطر این که کسی سرمایه‌گذاری کرده نمی‌تواند موتر از خارج آورده نمی‌تواند؛ اینجا کسانی که هست غریب و بیچاره و مسکین مانده، سرمایه‌داران رفتند در خارج سرمایه‌گذاری کردند؛ اینجا بعضی کسانی استند که یک موتر، دو موتر دارند که فروخته نمی‌شود؛ پنج ماه، شش ماه می‌ماند - نفقه عیالش هم نمیشه. کار و بار هیچ نیست.»
در همین حال، باشنده‌گان کشور نیز می‌گویند که نگران آیندۀ شان استند و نمی‌توانند سرمایه‌گذاری و یا کاروباری را راه‌اندازی کنند.
غلام حسین، باشندۀ پایتخت می‌گوید: «من از وضعیت فعلی نگران استم؛ حالتی است که بیخی سردرگمی است. هیچ امیدواری نیست. یک فیصد هم نیست، که یک ماه بعد، یک سال بعد تغییر می‌آید.»
به گفتۀ منابعی در وزارت تجارت و صنایع، پس از حاکمیت طالبان تا سه سال پیش ده تا سیزده میلیارد دالر در افغانستان سرمایه‌گذاری شده بود، اما در سه سال اخیر به دومیلیارد دالر سرمایه‌گذاری تعهد شده‌است.
با این همه، مسافر قوقندی، سخنگوی وزارت تجارت و صنایع می‌گوید که در بارۀ سرمایه‌گذاری‌ها در کشور خوشبینی‌هایی وجود دارند: «خوشبینی و تقاضای زمین را می‌بینیم که در این سه یا چهارماه گذشته نزدیک به سه صد تقاضا بوده؛ این نشان‌دهندۀ این است که روند سرمایه‌گذاری خصوصأ آغاز پروسۀ توزیع زمین در یازده ولایت کشور روبه افزایش است.»