در کابل چی میگذرد؟ -- ۸ اسد ۱۴۰۰
در این برنامه به شکایت از هزینه های بلند درمانی در شفاخانه های خصوصی، افزایش آسیب پذیری از رهگذر آتش سوزی ها، آواره شدن هزاران تن در نتیجه نبردها در کشور، و افزایش شمار درخواست کننده گان پاسپورت در کابل، پرداخته شده است.
شماری از بیماران در پایتخت، از آنچه که بلند بودن هزینههای درمان در شفاخانهها و کلینیکهای شخصی میگویند، شکایت دارند.
بسیاری از آنان میگویند که شماری از پزشکان در شفاخانههای دولتی آنان را درست درمان نمیکنند و با فراخواندن آنان به معاینه خانههای شخصیشان، هزینههای گزافی از آنان میگیرند.
این بیماران، وزارت صحت عامه را به کمتوجهی در بررسی از چگونگی خدمات شفاخانهها و کلینیکهای شخصی متهم میسازند.
اما وزارت صحت عامه میگوید که این وزارت بگونه دومدار، همه شفاخانهها و کلینیکهای شخصی را بررسی میکند و حتا شماری از این شفاخانهها را بسته و جریمه نیز کرده است.
به گفته این وزارت، هزینه پزشکان در شفاخانهها و کلینیکها از ۱۵۰ افغانی تا ۳۵۰ افغانی است.
مهمان بخش اول برنامه :
داکتر عثمان طاهری، معاون سخنگوی وزارت صحت عامه
بسیاری از پایتختنشینان از افزایش آسیبپذیریشان از رهگذر آتشسوزیهای برخاسته از تانکهای تیل نزدیک خانههای مسکونی نگران هستند.
این باشندگان میگویند که باوجود سپریشدن سالهای بسیاری از ایجاد کمیته جلوگیری از آتشسوزی در کابل، این کمیته تاکنون هیچ اقدامی در برابر تانکهای تیل غیرمعیاری و نزدیک خانههای مسکونی انجام نداده است.
اما کمیته جلوگیری از آتشسوزی در کابل، می گوید که این کمیته همه تانکهای تیل در پایتخت را بررسی کردهاست و ۶۰ درصد آنها بگونه کامل غیر معیاری اند و ۴۰ درصدشان بسیار کم معیارهای آتش نشانی را دارند.
مهمان بخش دوم برنامه:
محمد امین امین، معاون عملیاتی ریاست عمومی رسیدگی به حوادث و اطفاییه
وزارت امور مهاجران و عودت کنندگان میگوید که نبردها در کشور تنها در ۱۰۰ روز نخست سال روان بیشتر از ۲۵۰ هزار تن را آواره ساخته اند.
هرچند این وزارت از شمار این بیجاشدگان در پایتخت آماری ندارد؛ اما وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادث، شمار این بیجاشدگان را در پایتخت بیش از یک هزار تن میگوید.
شماری از این بیجاشدگان که به کابل آمدهاند از آنچه که کم توجهی حکومت می دانند شکایت دارند.
مهمان بخش سوم برنامه:
محمد رضا باهر، معاون سخنگوی وزارت مهاجرین و عودت کنندهگان
گرداننده: زرمینه محمدی
گزارشگر: عبدالودود سالنگی
دیدگاه تان در این باره