آگاهان میگوید که حکومت وحدت ملی در دو سال گذشته در بخشهای تأمین امنیت، ساخت زیر بناها، مبارزه با فساد اداری، توسعۀ اقتصادی، حکومتداری خوب ناکام بودهاست.
هارون میر، آگاه امور سیاسی، میگوید: « فساد اداری و نبود حکومتداری خوب نه تنها در کابل، بل در سطح ولایتها بیشتر محسوس است و این یکی از موضوعات اساسی است که در آوردن ثبات در افغانستان مؤثر است.»
در همین حال، احمد ولی مسعود، رییس بنیاد شیهد احمدشاه مسعود در اینباره میگوید که مشروعیت حکومت زیر پرسش رفتهاست و رهبران حکومت وحدت ملی در دو سال حتا نتوانستهاند مشکلات درونیشان را حل کنند.
احمدولی مسعود میگوید: «هر روز اوضاع امنیتی بحرانیتر میشود؛ هزاران جوان فرار میکنند، صدها هزار جوان دیگر بیسرنوشت استند و فساد در داخل حکومت بیشتر شدهاست.»
چگونگی مدیریت جنگ و گسترش دامنههای نبرد در بخشهایی از کشور همواره دردسرساز گفته شدهاست، اما چرا حکومت در این دو سال این مشکل را بسیار جدی نگرفتهاست؟
محمد رادمنش، معاون سخنگوی وزارت دفاع ملی، در اینباره میگوید: «به یقین که تلفات داشتهایم ولی ما آهسته آهسته اکمال میشویم و اقدامات برای خنثاساختن تهدیدات را گرفتهایم و موثریت آن هم روشن است.»
اکنون جستوجوی راههای حل برای پایاندادن به جنگ، بهبود اوضاع اقتصادی، تأمین عدالت، مبارزه جدی با فسادپیشهگان، به میانآمدن اصلاحات در نظام انتخابات، عملیشدن قانون بهگونۀ یکسان، حکومتداری خوب از خواستهای مهم مردم از حکومت وحدت ملی استند.