جایزۀ صلح نوبل امسال به نادیه مراد، زندانی پیشین داعش و دنیس موکواگا، یک پزشک جراح از کانگو تعلق گرفت.
هردوی این برنده‌گان، برای پایان بخشیدن به خشونت‌های جنسی در برابر زنان کار کرده اند. اما نادیه مراد، کسی است که خودش زمانی بردۀ جنسی داعش بود و پس از رهایی به فعال حقوق زنان، مبدل شد.
نادیه، از اقلیت یزیدی‌های عراق است که پس از رهایی از زندان داعش، در سال ۲۰۱۶ میلادی سفیر حسن نیت ادارۀ مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد شد.
او در همان سال، در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، از کم کاری در زمینه پایان بخشیدن به خشونت‌های جنسی و خشونت‌های داعش انتقاد کرد: «اگر سر بریدن‌ها، برده‌گی جنسی، تجاوز بر کودکان و بی‌جا شدن میلیون‌ها تن شما را به تحرک وادار نمی‌سازد، پس چه چیزی شما را به حرکت وادار خواهد ساخت؟ تنها شما و خانواده‌های تان شایسته زنده‌گی نیستید؛ ما نیز حق زنده‌گی داریم.»
نادیه مراد، جایزه اش را به تمامی اقلیت‌ها و زنانی که قربانی خشونت‌های جنسی شده اند، تقدیم کرده است.
سازمان ملل متحد و عفو بین الملل از تعلق گرفتن این جایزه به نادیه مراد و دنیس موکواگا استقبال می‌کنند.
"کومی نایدوو، دبیر کل عفو بین الملل در این باره گفت: «ما در بارۀ دو شهروند عادی صبحت می‌کنیم که نشان دادند انسان‌های عادی می‌توانند کارهای خارق العاده یی انجام دهند. آنان ارادۀه سیاسی یی را نشان داده اند که در رهبران سیاسی مان نمی‌بینیم.»
نادیه در سال ۲۰۱۴ میلادی، زمانی که در روستای کوجو در شهر سنجار عراق زنده‌گی میکرد، گواه یورش جنگجویان داعش به این شهر بود. داعش ۶۰۰ تن از باشنده‌گان این شهر را به شمول مادر و شش برادر نادیه کشت و بربنیاد برخی از گزارش‌ها هزاران زن و دختر یزیدی را اسیر گرفت که نادیه نیز در میان آنان بود. نادیه پس از برده‌گی جنسی و شکنجه‌های دیگر، موفق شد فرار کند.