تحریمهای ایالات متحدۀ امریکا بر ایران، بر زندهگی روزانۀ مردم ایران اثر گذاشتهاند.
کاهش ارزش پول ایران و ممنوعیت واردات بسیاری از اجناس به این کشور، زندهگی مردم را با دشواریهایی روبهرو ساختهاند.
شیوا کشاورز، در ایران حساب دار است. او که قرار است بهزودی عروسی کند، از دشواریهای زنده گیاش زیر این تحریمها میگوید: «جنگ اقتصادی هست؛ اینکه مسلم است. فشارها هم که خیلی بر مردم زیاد است، اما میگویند تحمل کنید، تحمل کنید؛ اما صدای استخوانهای ما در میاید.»
با تحریمهای ایالات متحده امریکا، ارزش پول ریال ایران تا شصت درصد کاهش یافتهاست.
یک تیلفون همراه ساده، برابر تنخواه یک ماه یک کارمند عادی حکومت هزینه دارد و یک آیفون، ده ماه معاش یک کارمند میشود.
پوریا حسنی، فروشندۀ موبایل گفت: «بسیار تأثیر گذاشته اند این تحریمها؛ حالا اگر جنس نیاید و اجازه ندهند جنگ وارد شود، طرف [واردکننده] مجبور است با دلار قیمت بالا بگیرد و به همان قیمت هم بفروشد؛ این خیلی تأثیر گذشته.»
جعفر موسوی، یکی دیگر از باشنده گان تهران تحریمهای ایالات متحده را عامل برخی از دشواریها در این کشور میداند؛ اما مانند بسیاری از ایرانیهای دیگر، فساد را در این زمینه بی اثر نمیداند: «قدرت خرید مردم بیش از پنجاه درصد پایین آمده.»
یک دالر در تهران به ۱۳۰هزار ریال ایرانی فروخته میشود و نرخ تورم در ایران ۳۷درصد برآورد شدهاست.
بربنیاد آمارها، سه میلیون شهروند ایران هم بیکار استند که دوازده درصد افراد واجد شرایط کار را تشکیل میدهند.
ایران چهارمین ذخیرۀ بزرگ نفت و دومین ذخیرۀ بزرگ گاز را در جهان دارد؛ اما با تحریمهای ایالات متحده، توان ایران برای صادرات نفت کاهش یافتهاست.
این در حالی است که نفت، یک سوم هزینههای حکومت ایران را تأمین می کند. بخشهای دیگر بودجۀ ایران از صادرات اجناس غیرنفتی و مالیات به دست میآیند؛ اما بسیاری از صنایع ایرانی زیر تحریم قرار گرفتهاند.