استاد واصف باختری، شاعر و نویسنده نام‌دار کشور به عمر ۸۱ سالگی در امریکا درگذشت.

‏آقای باختری در سال ۱۳۲۱ هجری خورشیدی در شهر مزار شریف چشم به جهان گشود، و بیش از نیم قرن در حوزه زبان وادبیات فارسی کار کرد.

منوچهر فرادیس، نویسنده و مدیر نشر زریاب، گفت: «از بزرگ‌ترین شاعران افغانستان بود که از دست دادیم. ابعاد شخصیتی استاد واصف باختری نه‌تنها در عرصه شعر، در عرصه عرفان و در عرصه فلسفه کارنامه درخشانی دارد.»

از این شاعر معاصر کشور که چندین دهه عمراش را صرف مسایل ادبی و پژوهشی در افغانستان ساخت، بیش از بیست اثر ماندگار به جا مانده‌ و مقاله‌های فراوانی را از زبان فارسی به انگلیسی نیز ترجمه کرده است.

ترجمه شعر در وزن‌های کلاسیک، نیمایی و آزاد و مقاله‌های فلسفی، پژوهش‌های ادبی و فلسفی، ترجمۀ شعر، ترجمۀ مقاله‌های فلسفی و ادبی و صد‌ها مقاله دیگر از او چاپ شده‌اند.

باور بامیک، شاعر و نویسنده در این باره چنین می‌گوید: «در طول زندگی پربار ادبی خود آثار گران‌سنگی در راستای شعر و پژوهش‌های ادبی و فلسفی نوشتند که بدون شک همیشه این آثار ارزشمند خواهد بود.»

از مجموعه‌های شعری استاد باختری می‌توان: و آفتاب نمی‌میرد، از میعاد تا هرگز، از این آیینه بشکسته تاریخ، تا شهر پنج ضلعی آزادی، و دروازه‌های بسته تقویم نام برد.

در همین حال، برخی از چهر‌های سیاسی فرهنگیان و شهروندان کشور در واکنش به درگذشت واصف باختری در شبکه‌های اجتماعی، کارنامه‌های او را ستوده‌اند.

واصف باختری با سپری کردن آموزش‌های ابتدایی در مزارشریف، وارد دانشگاه کابل شد و گواهی‌نامه کارشناسی را در ادبیات فارسی به دست آورد، پس از آن در سال ۱۳۵۳به ایالات متحده رفت و در رشته آموزش و پرورش، گواهی‌نامه کارشناسی ارشد را از دانشگاه کلمبیا گرفت.

از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۷۴ در اتحادیه نویسندگان افغانستان در سمت‌های سردبیر بخش شعر، مدیر مسوول مجلۀ ژوندون و منشی دبیرخانه اتحادیه نیزکار کرد.