برخی از دختران باز مانده از آموزش به یادگیری هنر‌های ظریف از جمله نقاشی و خطاطی رو آورده‌اند.
آنان می‌گویند که با گذشت بیش از دو سال از ممنوعیت حضورشان در مکتب، هنوز امیدوار بازگشایی در مکتب‌ها هستند.
راحله دانش‌آموز سیزده ساله‌ای‌ست که با بسته شدن در مکتب‌ها به روی دختران دانش‌آموز بالاتر از صنف ششم، برای پر کردن وقت‌های خالی‌اش به هنر نقاشی رو آورده است.
او که در این کارگاه نقاشی با رنگ‌ها اندوه‌اش را بر روی ورق خالی می‌کند از امارت اسلامی می‌خواهد که به او و دختران دیگر اجازه رفتن دوباره به مکتب‌ها را بدهد.
راحله چنین می‌گوید: «وقتی که مکتب‌ها بسته شد و من در خانه افسرده‌گی گرفتم و تصمیم گرفتم به کورس بیایم و رسامی را یاد بگیرم، حالا پنج ماه می‌شود که رسامی می‌کنم.»
فرشته دانش‌آموز گفت: «از وقتی‌که دروازه‌های مکتب به روی دختران بسته شد ما چند مدتی در خانه بودیم دچار افسرده‌گی شده بودیم و به هنر رو آوردیم و از یک طرف دیگر شوق علاقه که به هنر داشتیم خواستیم نقاشی کنیم.»
بنیان‌گذار این مؤسسه نقاشی می‌گوید پس از تحولات اخیر حضور دختران در این کارگاه نیز کم‌رنگ شده است با این وجود برخی از دختران به علاقه به آموزش هنر نقاشی در این‌جا می‌پردازند.
عبدالبصیر اترنگ بنیان‌گذار گالری گفت: «فعلا که دانش‌آموزا ما می‌آیند دخترا تعداد شان کم شده چون وضعیت به همه معلوم است شاید به تعداد ۲۰ یا ۱۵ باشد و همین رویداد که چند وقت پیش رخ داد همه مردم به این مناسبت هم خانواده‌های‌شان اجازه نداد که دیگر بیایند به درس خواندن ادامه بدهند.»
مدیر عمومی هنرستان نیز می‌گوید که شماری از دختران با رو آوردن به آموزش حرفه خیاطی و هنر نقاشی و خطاطی سرگرم آموزش در این مرکز هستند.
نجیب‌الله نجیب مدیر عمومی هنرستان گفت: «بخش‌های که آموزش داده می‌شود نقاشی، خطاطی، خیاطی، کرشنیل (قلاب‌بافی) و کمپیوتر است.»
پیش از این، در روز جهانی آموزش هیأت معاونت سازمان ملل متحد یا یوناما در افغانستان پیش‌رفت و ترقی یک کشور را مرتبط به آموزش دختران آن کشور خوانده بود.