Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

فراموش شده‌گان بام دنیا؛ ۴۴ قرغز کوه پایه‌های پامیر را ترک کردند

گزارش ها از پامیر بدخشان می‌رسانند که ۴۴ تن از شهروندان قرغز این منطقه با اخذ شهروندی قرغیزستان، محل سکونت شانرا در کوه پایه های پامیر ترک کردند.

اخیر محمد خیرزاده معاون والی بدخشان گفت که این ۴۴ جوان قرغز وابسته به شش خانواده استند.

این شهروندان پامیر در حالی منطقه شانرا ترک کرده اند که پیش از این هم، ۱۰۶ باشنده پامیر با گرفتن  شهروندی قرغیزستان، زنده‌گی بومی در میان کوه های پامیر را به مقصد قرغیزستان ترک کردند.

وزارت دولت در امور رویدادهای طبیعی که سال گذشته به هر دو پامیر (پامیر خورد و پامیر بزرگ) رفته بود، گفته است که شرایط آب و هوا، نبود امکانات آموزشی و نبود مصوونیت غذایی و بهداشتی از علت‌های اساسی‌یی استند که سبب می‌شوند باشنده‌گان پامیر مناطق شانرا ترک کنند.

پامیر در بدخشان که به شدت سرمایش شهره است، باشنده‌گان اش را به رو آوری به خوراک های گوشتی علاقه‌مند ساخته است.  پامیریان به دلیل طاقت فرسا بودن سرمای پامیر، پس از پنجاه سالگی زنده‌گی را با دشواری سپری می‌کنند.

در همین حال، نبود امکانات درمانی سبب شده است که باشنده‌گان این بخش دوردست کشور برای درمان بیماران به ویژه کودکان ازمواد مخدر کار بگیرند.
ذبیح الله عتیق، نماینده بدخشان در مجلس گفت: "وقتی که باشنده های بومی پامیر از آنجا رخت سفر ببندند ما فرهنگ مردمان را که قرن ها در انجا بومی زنده گی می‌کردند و همان اصالت پامیر را از دست می‌دهیم."

در ماه های جدی و حوت سال گذشته وزارت دولت در امور رویدادهای طبیعی به ارزش ۱۰ میلیون افغانی کمک های غذایی و دارویی را  برای ۳۰۰ خانواده در پامیر خُرد و ۱۳۰ خانواده در پامیر بزرگ فراهم ساخت.

تمیم عظیمی،  سخنگوی وزارت دولت در امور رویدادهای طبیعی بیان کرد: "آماده گی های لازم وجود دارد. ما بتوانیم هم روی ساخت و ساز سرک ها کار بکنیم و مسیر راه را باز بسازیم. این هدایت به نهادهای مختلف داده خواهد شد به زودی. مکاتب و عرضه خدمات هم وزارت معارف وصحت عامه مکلفیت شان است. انتظار هدایت سریع معاونیت اول رییس جمهور را داریم"

قرغزی‌های پامیری؛ فراموش شده‌گان بام دنیا شناخته می‌شوند. ظاهرن وعده حکومت ها دردوره های گونه گون تاریخی برای بهبود وضعیت زنده‌گی این شهروندان بومی کشور کار را به جایی نبرده است تا جایی که از شمار این شهروندان کشور با گذشت هر سال کاسته می‌شود.

فراموش شده‌گان بام دنیا؛ ۴۴ قرغز کوه پایه‌های پامیر را ترک کردند

پامیریان به دلیل طاقت فرسا بودن اقلیم سرد این منطقه، با زنده‌گی دشواری پس از پنجاه سالگی روبرو می‌شوند.

تصویر بندانگشتی

گزارش ها از پامیر بدخشان می‌رسانند که ۴۴ تن از شهروندان قرغز این منطقه با اخذ شهروندی قرغیزستان، محل سکونت شانرا در کوه پایه های پامیر ترک کردند.

اخیر محمد خیرزاده معاون والی بدخشان گفت که این ۴۴ جوان قرغز وابسته به شش خانواده استند.

این شهروندان پامیر در حالی منطقه شانرا ترک کرده اند که پیش از این هم، ۱۰۶ باشنده پامیر با گرفتن  شهروندی قرغیزستان، زنده‌گی بومی در میان کوه های پامیر را به مقصد قرغیزستان ترک کردند.

وزارت دولت در امور رویدادهای طبیعی که سال گذشته به هر دو پامیر (پامیر خورد و پامیر بزرگ) رفته بود، گفته است که شرایط آب و هوا، نبود امکانات آموزشی و نبود مصوونیت غذایی و بهداشتی از علت‌های اساسی‌یی استند که سبب می‌شوند باشنده‌گان پامیر مناطق شانرا ترک کنند.

پامیر در بدخشان که به شدت سرمایش شهره است، باشنده‌گان اش را به رو آوری به خوراک های گوشتی علاقه‌مند ساخته است.  پامیریان به دلیل طاقت فرسا بودن سرمای پامیر، پس از پنجاه سالگی زنده‌گی را با دشواری سپری می‌کنند.

در همین حال، نبود امکانات درمانی سبب شده است که باشنده‌گان این بخش دوردست کشور برای درمان بیماران به ویژه کودکان ازمواد مخدر کار بگیرند.
ذبیح الله عتیق، نماینده بدخشان در مجلس گفت: "وقتی که باشنده های بومی پامیر از آنجا رخت سفر ببندند ما فرهنگ مردمان را که قرن ها در انجا بومی زنده گی می‌کردند و همان اصالت پامیر را از دست می‌دهیم."

در ماه های جدی و حوت سال گذشته وزارت دولت در امور رویدادهای طبیعی به ارزش ۱۰ میلیون افغانی کمک های غذایی و دارویی را  برای ۳۰۰ خانواده در پامیر خُرد و ۱۳۰ خانواده در پامیر بزرگ فراهم ساخت.

تمیم عظیمی،  سخنگوی وزارت دولت در امور رویدادهای طبیعی بیان کرد: "آماده گی های لازم وجود دارد. ما بتوانیم هم روی ساخت و ساز سرک ها کار بکنیم و مسیر راه را باز بسازیم. این هدایت به نهادهای مختلف داده خواهد شد به زودی. مکاتب و عرضه خدمات هم وزارت معارف وصحت عامه مکلفیت شان است. انتظار هدایت سریع معاونیت اول رییس جمهور را داریم"

قرغزی‌های پامیری؛ فراموش شده‌گان بام دنیا شناخته می‌شوند. ظاهرن وعده حکومت ها دردوره های گونه گون تاریخی برای بهبود وضعیت زنده‌گی این شهروندان بومی کشور کار را به جایی نبرده است تا جایی که از شمار این شهروندان کشور با گذشت هر سال کاسته می‌شود.

هم‌رسانی کنید

دیدگاه تان در این باره