سرانجام حمله نظامی روسیه بر اوکراین امروز (پنج‌شنبه) به دستور ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه بر بخش‌های گونه‌گون اوکراین از زمین و هوا آغاز شد.

این حمله ا از سه بخش، مرز روسیه با اوکراین، شبه جزیره مورد مناقشه کریمیه و مرز بلاروس با اوکرایین آغاز و به دنبال آن، کم از کم هفت شهر بزرگ اوکراین گواه انفجار های بزرگ بوده‌اند و از شلیک موشک‌های بالستیک و کروز و به پرواز درآوردن صد ها هواپیمای جنگی نیز گزارش شده است.

ولادمیر پوتین، رییس جمهور روسیه گفته است: «جمهوری خلق دونباس از روسیه درخواست کمک کرد. ما نیز در تطابق به منشور سازمان ملل و با تصویب شورای فدرال دولتی روسیه، تصمیم گرفتیم یک عملیات نظامی ویژه را انجام دهیم.»

همزمان با این حمله، ولودیمیر زلنسکی، رییس جمهور اوکراین تخمین می‌زند که روسیه برای تهاجم به اوکراین در حدود ۲۰۰ هزار نظامی را بسیج کرده است، زلنسکی گفته است: «امروز روسیه تجاوز بر خاک اوکراین را آغاز کرد. پوتین می‌خواهد کشور ما را ویران کند.»

بربنیاد گزارش‌ها، نیروهای روسی در همان ساعت‌های نخست حمله، فرودگاه‌ها، پایگاه‌های ارتش و زیرساخت‌های مهم نظامی را در کییف، خارکوف، اودیسا و دیگر شهرها در این کشور را هدف قرار داده اند.

بسیاری از کشور های جهان حمله روسیه بر اوکراین را محکوم کرده اند. ایالات متحده که از نزدیک این جنگ را زیر نظر دارد، هشدار داده است که به زودی با هم پیمانان اروپایی‌اش تحریم هایی را بر روسیه وضع خواهد کرد که نظیر آنها دیده نشده است.

این حمله ناتو را نیز واداشت تا اعلام کند که برنامه دفاع از کشو های عضو این پیمان را روی دست دارد، اما می‌گوید به اوکرایین سرباز نخواهد فرستاد، اما روسیه که ظاهرن به دلیل پیوستن اوکراین به ناتو بر آن کشور حمله کرد، هشدار داده است هر کشوری که به کمک اوکراین بشتابد با پیامدهای ناگوار و بی پیشینه در تاریخ روبرو خواهد شد.

و اما پس از پایان جنگ بیست ساله ایالات متحده در افغانستان، حمله روسیه بر اوکراین نخستین منازعه مسلحانه در جهان است. در حالی که اوکراین به عنوان بزرگترین منازعه در عصر حاضر ظهور کرده است، آیا افغانستان را که با پیامد های پایان حضور بیست ساله غرب در افغانستان و خطر وقوع فاجعه بی پیشینه انسانی گرفتار است، از یاد جهانیان خواهد برد؟

جاوید سنگدل، آگاه مسایل سیاسی گفت: «امریکایی‌ها و اروپایی‌ها دوباره علاقه مندی به روابط با حکومت افغانستان را بگیرند و آغاز کنند و کشور های منطقه از جمله روسیه چین و ایران را نگران بسازند.»

با آغاز جنگ در اوکرایین بسیاری از کشور ها شهروندان شان را از آن کشور بیرون ساختند، اما ظاهرن هیچ کسی به داد افغان‌های مقیم در آن کشور تاکنون نرسیده است.

سید مسعود، استاد دانشگاه به طلوع‌نیوز گفت: «بی طرفی باید جز از سیاست‌های حکومت باید باشد؛ بخاطریکه منافع افغانستان در بی طرفی افغانستان است، نباید طرف امریکا رفت، نه باید طرف روسیه رفت، بلکه باید رقابت‌های امریکا، روسیه و ناتو را مدیریت کرد.»

اکنون که اروپا انتظار سرازیر شدن سیلی از آواره‌گان اوکراینی را می‌کشد، این پرسش مطرح می‌شود که سرنوشت پناهجویان گیرمانده در اردوگاه‌های کشور های خارجی که بیشتر چشم امید برای رسیدن به غرب دوخته اند، چه خواهد شد؟

میرویس افغان، خبرنگار، گفت: «افغانان در آنجا زیاد استند؛ حتی تا دو هزار شهرواند امریکا و بریتانیا و اتباع کشور های دیگر هم استند و اینها در تلاش استند تا در داخل اوکراین به یک مکان امید بروند.»

ایالات متحده و هم پیمانان‌اش از تحریم‌های فلج کننده بی پیشینه بر مسکو هشدار داده است، برخی از کارشناسان بر این باور اند که احتمال دارد از این تحریم‌ها افغانستان نیز متاثر شود.

در این میان، برخی از تحلیل گران بر این باور اند که مشغولیت جهان در اوکراین احتمال دارد، موضوع به رسمیت شناختن حکومت کنونی افغانستان را که بیش از شش ماه است هیچ کشوری آنرا به رسمیت نشناخته است، به تاخیر خواهد انداخت.