Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
Thumbnail

آغاز کار هیات بررسی کننده غرق شدن کارگران افغان در مرز ایران

هیات با صلاحیت حکومت افغانستان که برای بررسی چگونگی غرق شدن کارگران افغان در مرز ایران گماشته شده‌است، امروز  کارش را عملا آغاز کرد.

مقام‌های محلی هرات می‌گویند که این هیات به محل رویداد به ولسوالی گلران این ولایت رفته‌است و اوضاع را از نزدیک بررسی می‌کند.

به گفته مقام‌های محلی هرات، به تازه‌گی هژده جسد کارگر غرق شده دیگر که از سوی نظامیان ایرانی به دریا انداخته شده بودند، از دریا بیرون کشیده شده‌اند.

از سویی دیگر خانواده عبدالباری نوجوانی که چند روز پیش از سوی نظامیان ایرانی به دریا انداخته شد و جان باخت، خواهان مجازات عاملان این رویداد استند. 

بی بی حورا، مادر عبدالباری خواهان مجازات عاملان قتل پسرش است: «قاتلان پسرم باید پیدا شوند و مجازات شوند، این قاتلان باید گرفتار شوند، زندانی شوند و اعدام شوند. قاتلان پسرم را دست من بدهید تا مجازات کنم و یاهم محکمه شوند.»

عبدالباری پیش از این‌که به ایران برود با کراچی در شهر هرات کار می‌کرد تا برای خانواده هفت نفری‌اش نان پیدا کند. اما با افزایش بیکاری و فقر  در شهر هرات او مجبور شد تا برای پیدا کردن نان برای خانواده‌اش راه بدون برگشت ایران را در پیش بگیرد.

عبدالباری تنها نان آور این خانواده فقیرش بود. درد از دست رفتن عبدالباری از یک سو و فقر و بیچاره‌گی از سوی دیگر، غم و اندوه این مادرش را سنگین تر ساخته است: «پسرم از گرسنه‌گی به ایران رفت، به او گفتم که من گدایی می‌کنم اما تو نرو! اما گفت مادر، در افغانستان گرسنه‌گی است و کار وجود ندارد و چطور‌ شکم شما و برادران خود را سیر کنم. نه خانه داریم و نه هم زمین، حتی کرایه خانه خودرا نداریم.»

محمد قاسم، مامای عبدالباری نیز گفت: «عاملان این رویداد باید محکمه شوند. چرا باید این افراد بی گناه را به قتل می‌رساندند؟ اسلام چنین کاری را اجازه نمی‌دهند و این‌ها کاری نکرده بودند که به رودخانه انداختند.»

شماری از کسانی که گواه به دریا انداختن کارگران افغان از سوی نظامیان ایران بوده‌اند،  حکایت‌های هولناکی از این رویداد دارند.

عزیزالله و احمد در سفر قاچاقی به ایران همراهان عبدالباری بودند. این دو جوان که از دریا جان سالم به در برده اند از خشونت‌های ترسناک نظامیان ایرانی می‌گویند.

عزیزالله گفت: «ما زیاد التماس کردیم و گریه کردیم که ما شنا یاد نداریم اما سرباز ایرانی بر ما فیر کردند و ما مجبور شدیم که خودرا در آب بیاندازیم. همه ما خودرا در آب انداختیم و چند نفری خودرا نجات دادیم. ۳۰ تا ۳۵ نفر را آب برد و پنج جسد را ما از آب بیرون کردیم.»

احمد نیز بیان داشت: «سرباز چوب در دست داشت و به جان مازد و مانند گوسفند ما را لت و کوب کردند. سرباز چند گلوله بر ما شلیک و همه خودرا در آب انداختیم.»

با آن‌که حکومت ایران دست داشتن نظامیان این کشوررا  درشکنجه و به دریا انداختن ۵۷ مهاجر افغان رد کرده‌است اما حکومت افغانستان می‌گوید، مدارکی دراین باره در اختیار دارد که مرزبانان ایرانی دست به این کار زده‌اند و یک هیآت باصلاحیت این رویداد را در هرات بررسی می‌کند.

آغاز کار هیات بررسی کننده غرق شدن کارگران افغان در مرز ایران

مقام‌های محلی در هرات تایید می‌کنند که به تازه‌گی ۱۸ جسد دیگر مربوط به کارگران افغان را از دریا بیرون کرده‌اند.

Thumbnail

هیات با صلاحیت حکومت افغانستان که برای بررسی چگونگی غرق شدن کارگران افغان در مرز ایران گماشته شده‌است، امروز  کارش را عملا آغاز کرد.

مقام‌های محلی هرات می‌گویند که این هیات به محل رویداد به ولسوالی گلران این ولایت رفته‌است و اوضاع را از نزدیک بررسی می‌کند.

به گفته مقام‌های محلی هرات، به تازه‌گی هژده جسد کارگر غرق شده دیگر که از سوی نظامیان ایرانی به دریا انداخته شده بودند، از دریا بیرون کشیده شده‌اند.

از سویی دیگر خانواده عبدالباری نوجوانی که چند روز پیش از سوی نظامیان ایرانی به دریا انداخته شد و جان باخت، خواهان مجازات عاملان این رویداد استند. 

بی بی حورا، مادر عبدالباری خواهان مجازات عاملان قتل پسرش است: «قاتلان پسرم باید پیدا شوند و مجازات شوند، این قاتلان باید گرفتار شوند، زندانی شوند و اعدام شوند. قاتلان پسرم را دست من بدهید تا مجازات کنم و یاهم محکمه شوند.»

عبدالباری پیش از این‌که به ایران برود با کراچی در شهر هرات کار می‌کرد تا برای خانواده هفت نفری‌اش نان پیدا کند. اما با افزایش بیکاری و فقر  در شهر هرات او مجبور شد تا برای پیدا کردن نان برای خانواده‌اش راه بدون برگشت ایران را در پیش بگیرد.

عبدالباری تنها نان آور این خانواده فقیرش بود. درد از دست رفتن عبدالباری از یک سو و فقر و بیچاره‌گی از سوی دیگر، غم و اندوه این مادرش را سنگین تر ساخته است: «پسرم از گرسنه‌گی به ایران رفت، به او گفتم که من گدایی می‌کنم اما تو نرو! اما گفت مادر، در افغانستان گرسنه‌گی است و کار وجود ندارد و چطور‌ شکم شما و برادران خود را سیر کنم. نه خانه داریم و نه هم زمین، حتی کرایه خانه خودرا نداریم.»

محمد قاسم، مامای عبدالباری نیز گفت: «عاملان این رویداد باید محکمه شوند. چرا باید این افراد بی گناه را به قتل می‌رساندند؟ اسلام چنین کاری را اجازه نمی‌دهند و این‌ها کاری نکرده بودند که به رودخانه انداختند.»

شماری از کسانی که گواه به دریا انداختن کارگران افغان از سوی نظامیان ایران بوده‌اند،  حکایت‌های هولناکی از این رویداد دارند.

عزیزالله و احمد در سفر قاچاقی به ایران همراهان عبدالباری بودند. این دو جوان که از دریا جان سالم به در برده اند از خشونت‌های ترسناک نظامیان ایرانی می‌گویند.

عزیزالله گفت: «ما زیاد التماس کردیم و گریه کردیم که ما شنا یاد نداریم اما سرباز ایرانی بر ما فیر کردند و ما مجبور شدیم که خودرا در آب بیاندازیم. همه ما خودرا در آب انداختیم و چند نفری خودرا نجات دادیم. ۳۰ تا ۳۵ نفر را آب برد و پنج جسد را ما از آب بیرون کردیم.»

احمد نیز بیان داشت: «سرباز چوب در دست داشت و به جان مازد و مانند گوسفند ما را لت و کوب کردند. سرباز چند گلوله بر ما شلیک و همه خودرا در آب انداختیم.»

با آن‌که حکومت ایران دست داشتن نظامیان این کشوررا  درشکنجه و به دریا انداختن ۵۷ مهاجر افغان رد کرده‌است اما حکومت افغانستان می‌گوید، مدارکی دراین باره در اختیار دارد که مرزبانان ایرانی دست به این کار زده‌اند و یک هیآت باصلاحیت این رویداد را در هرات بررسی می‌کند.

هم‌رسانی کنید