رییس شورای ولایتی بلخ از آنچهکه بی‌پروایی برای کمک‌رسانی به خانواده‌های نادار در این ولایت می‌گوید، انتقاد می‌کند.
افضل حدید می‌افزاید که بیش از ده هزار خانوادۀ تهی‌دست در این ولایت نیازمند کمک‌های فوری استند اما تا هنوز به آنان کمک نشده‌است.
او می‌گوید که کمک‌های خوراکی و بهداشتی ازبیکستان تاهنوز در حیرتان معطل مانده و به دسترس نیازمندان قرار نگرفته‌است: «ما کمک‌رسانی لازم را نمی‌توانیم. مردم ما در حالت فقر زنده‌گی می‌کنند. هم‌اکنون بسیاری از مردم که در قرنطین استند، در خانه‌های خود نان ندارند.»
بیشتر از ده روز می‌شود که فروشگاه‌ها و مکان‌های عمومی در مزارشریف ازبهر جلوگیری از گسترش ویروس کرونا بسته‌استند.
یک عضو کمتیۀ کمک‌رسانی در بلخ می‌گوید که ده‌هزار خانواده نادار در مزارشریف و بیش از بیست‌هزار خانوادۀ آواره از جنگ و نیز کسانی که از بیرون کشور برگشته‌اند، نیاز به کمک دارند.
عبدالخالق، عضو مجلس نماینده‌گان گفت: «حکومت دوگانه برخورد می‌کند؛ در یک ولایتی که جنگ نیست و مرض کوود نزده هم دیده نشده، آن‌جا سه برابر کمک می‌شود، اما در ولایت ما هنوز کمک نرسیده.»
حدود پانزده روز پیش بسته‌های کمکی خواروبار و بهداشتی ازبیکستان به مقام‌های محلی در بلخ سپرده شد، اما این کمک‌ها تا هنوز به دسترس خانواده‌های بی‌بضاعت قرار نگرفته‌است.
محمداسحاق رهگذر، والی بلخ اظهار داشت: «کمک‌های ازبیکستان رسیده و قرار است برای پنج ولایت شمالی توزیع شود.»
چمن و امیرمحمد هر کدام نان‌آور خانواده‌های هفت و شش نفری استند که می‌گویند وضع محدودیت بر گشت‌وگذارها، تامین هزینۀ زنده‌گی را برای آنان بیشتر از پیش دشوار‌تر ساخته‌است: «پیش از این، روز کار می‌کردم و شب می‌خوردیم؛ اما حالا که برای یک ماه قرنطین شده‌ایم، از گشنگی می‌مریم.»
با وضع محدویت‌ها بر گشت‌وگذار مردم، نگرانی‌های وجود دارد که اگر به خانواده‌های نیازمند کمک انجام نشود، احتمال می‌رود که آنها با گرسنگی روبرو خواهند شد.