مقام های کمیسیون حقوق بشر افغانستان با اشاره به وخامت زنده گی کودکان کارگر در کشور میگویند که هم اکنون در حدود سه صد تا پنجصد هزار کودک در کشور با یک آینده مبهم روبرو استند و به بسیاری از آنان به خاطر کار کردن در جاده ها از روند فراگیری علم محروم استند.

این کمیسیون در آستانه "روز جهانی کودکان روی جاده "می گوید که ده ها هزارکودک در روی جاده ها کارمی کنند و بسیاری از آنان ازآموزش وپرورش محروم نیز استند.

این نهاد همچنان می گوید که نهادهای دولتی ونیز نهادهای خارجی پشتیبان ازحقوق کودکان در رسیده گی به وضعیت ناگوار کودکان دراین کشور کوتاه آمده اند.

موسی محمودی، رییس اجراییه کمیسیون مستقل حقوق بشر گفته است:" به دولت افغانستان پیشنهاد کردیم که امنیت تامینات اجتماعی را برای حمایت کودکان را گسترش دهند."

هرسال از سی ویکم ماه جنوری در جهان به حیث روز جهانی کودکان روی جاده گرامیداشت میشود.

افغانستان یکی ازکشورهایست که وضعیت زنده گی کودکان درآن نگران کننده است.

فیصل نمونه ازهزاران کودکانی روی جاده  درشهرکابل است که با بوت پالیشی برای خانواده پنج نفری اش نان  فراهم می سازد.

فیصل، کودک کارگر گفته است:"روز صد پنجاه روپیه کار میکنم و خانه نان می برم."

حسیب سیزده ساله  کودک دیگری است که همانند فیصل با پدرش کار میکند. حسیب با دو برادر و پدرش مصروف کارهای آهنگری است و ابزارهای موتر را ترمیم می کنند.

حسیب، کودک کارگر گفته است:"کار میکنم که غریبی کنم."

خانواده حسیب به این باور استند که با کار حسیب در این دکان وی از گشت و گذارهای بیجا باز داشته شده است اما بی خبر از این که اندک غفلت وی سبب خواهد شد که برای همیش بینایی چشمان حسیب از وی گرفته شود.

مسعود، برادر حسیب گفته است:"در کوچه اگر باشه کوچه گشتی میکنه."

بربنیاد آمارهای وزارت کار وامور اجتماعی از میان بیش ازسی میلیون جمعیت کشور ، پانزده میلیون  کودکان استند اما بیش از سه و نیم میلیون این کودکان نیازمند حمایت استند  وازاین میان  بیش از یک میلیون کودک کارهای شاق انجام می دهند.