حمیرا نکهت دست‌گیرزاده، از شاعران نام‌دار کشور به عمر ۶۰ سالگی در هالند درگذشت.
دوستان این شاعر پرآوازه، می‌گویند که او از سال‌ها به این‌سو با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می‌کرد.
از بانو دست‌گیرزاده، بیشتر از ده مجموعۀ شعری پخش شده‌اند.
شماری از شاعران و نویسنده‌گان کشور، حمیرا نَکهت را از بهترین شاعران معاصر کشور می‌دانند و می‌گویند که او حتا در آخرین روزهای زنده‌گی‌اش برای رشد ادبیات فارسی تلاش می‌کرد.
فرهاد جاوید، شاعر در این باره گفت: «حمیرا نکهت دست‌گیرزاده، از شاعرانی بودند که در حوزۀ شعر معاصر، به‌ویژه غزل، از چهره‌های مانا و ماندگار بود.»
حمیرا نکهت در کنار نوشتن شعر و چاپ اثرهای هنری‌اش در دهۀ شصت هجری و پس از پایان مکتب، نخستین مأموریت خودرا در رادیوی ملی افغانستان آغاز کرد و در آنجا تهیه کننده برنامه‌های ادبی و هنری بود.
ناهید بشر دوست، شاعر و خبرنگار بیان داشت: «او از افتخارهای افغانستان بود و همیشه در کنفرانس‌هایی که در ایران، ازبیکستان و تاجیکستان از آدرس افغانستان شرکت می‌کرد.»
به دور آتش و دریغ، شط آبی رهایی، غزل غریب غربت، هیچ نتوان گفت در پنجاه سال، آفتاب آواره، تلخ در آتش و کوچه‌های روشن ماه، از پوست تا پوستر و از سپیدۀ لبریز، از اثرهای شعری حمیرا نکهت استند.
قمبرعلی تابش، پژهشگر ادبی اظهار داشت: «شعرهایی اورا به‌صورت کلی می‌توان عشق، عشق به وطن و دردهای اجتماعی تصویر کرد.»
روی برخی از شعرهای حمیرا نکهت، آهنگ‌هایی نیز ساخته شده‌اند و مجموعۀ شعری به زبان هالندی نیز دارد.
پس از پخش خبر مرگ حمیرا نکهت دست‌گیرزاده، واکنش‌های زیادی دربارۀ او از شاعران و کسانی که اورا می‌شناختند در شبکه‌های اجتماعی پخش شده‌اند.