ویساک سالروز اعلام هویت سیک‌ها در جهان است که خلیفۀ دهم این مذهب ویژه‌گی‌های ظاهری را برای پیروانش تعیین کرد تا در میان هزاران تن شناخته شوند.

آن شمار از سیک‌هایی که در کابل زنده‌گی می‌کنند می‌گویند با وجودی‌که شهروندان افغانستان استند اما تعصب‌های اجتماعی آنان را در عرصه‌های گوناگون سخت آسیب رسانیده‌اند.

راویل سینگ، معاون شورای سراسری هندوان و سک‌ها، گفت: «قبل از جنگ‌ها در افغانستان در سرخرود سلطان پور ننگرهار در تمامی هندوباروها و سکهای کشور یکجا جمع می شدیم و برای ده روز جشن میگرفتیم.»

سیک‌ها که بربنیاد قانون اساسی کشور، شهروندان کشور اند، می‌گویند تا اکنون مکانی برای آتش زدن مرده‌های شان ندارند و تعصب‌های اجتماعی به آنان سخت آسیب رسانیده اند و نیز جوانان آنان کم سواد مانده‌اند.

اوتار سینگ، رییس شورای سراسری سک‌ها در کابل، گفت: «قانون اساسی برای ما حق داده است،قرآن شریف برای ما حق داده است،ما اگر در اسلام نیستیم اما بر قرآن شریف احترام داریم و بربنیاد آن را عمل کنیم.»

پیش از جنگ‌های داخلی در افغانستان ویساک در سرخ رود سلطان پور ننگرهار جشن گرفته می‌شد.

سیک‌ها می‌گویند که در آن زمان از سراسر کشور برای ده روز به آن منطقه می‌رفتند و در کنار جشن ویساک عروسی‌های گروهی برگزار می‌کردند، اما اکنون ناامنی‌ها سبب شده‌اند که این جشن ویساک بسیار کوچک برگزار شود.

انارکلی هنریار، سناتور، گفت: «وقتی جامعۀ سک‎‏ها را می‌بیند، نوجوانان و جوانان ما بیشتر شان تنها سواد دارند اما دانش کامل ندارند همین مشکلات اجتماعی تبعیض‌ها سبب شدند که اکثر آنان از مکتب باز بمانند.»

تاپیش از آغاز جنگ‌های داخلی در افغانستان ۲۵۰ هزار خانواده سیک زنده‌گی می‌کردند اما اکنون شمار آن‌ها به  ۲۰۰ خانواده کاهش یافته است.