شماری از زنان تجارت پیشه می‌گویند که اگر حکومت برای این زنان زمینه‌های لازم اقتصادی را فراهم کند، زنان تجارت پیشه می‌توانند با گُسترش کاروبارشان، زمینه‌های کار برای بانوان را در کشور فراهم سازند.

رحیمه حاجی زاده، یکی از بانوان بازرگان که تلاش دارد در بخش سیقل جواهرات در کشور زمینه‌های کاربرای بانوان را فراهم سازد، می‌گوید که با سرمایه گذاری روی ماشینری وابزارمعیاری تلاش دارند که در کنار زمینه سازی کار برای بانوان، تولیدات با کیفیت را به بازارعرضه کند.

وی می‌افزاید: "یگانه مشکل ما نبود بازار است که در بازارهای داخلی نمی‌توانیم تولیدات ما را بفروش برسانیم."

هم اکنون بیش از ۷۰ زن در بخش‎های صیقل جواهرات وزیورات، قالین بافی و ساخت دستکول‎ها در نهادی که از سوی بانو حاجی زاده تأسیس گردیده، کار می‏کنند.

این زنان می‌گویند که با به کارگیری از ابزار معیاری توانسته‏اند مهارت‎هایی زیادی را بیاموزند.

فرشته، یکی از کارگران در این بنیاد چندین سال است که کار می‎کند، می‌گوید که درکنارآموزش‎ها در بخش سیقل جواهرات حقوق مناسب دریافت می‎کند.

وی می‎افزاید: "تقاضا ما از حکومت اینست که همچون کارخانه‎های دیگر نیز ساخته شود تا زنان بتوانند در آنجا کار کنند و برای خود و فامیل خود شان یک عاید به دست آرند."

زنان با مهارت‎های خاصی گلیم‎های رنگا رنگ می‏بافتند و زنان که در این بخش کار می‎کنند، می‎گویند که تلاش دارند با سرمایه گذاری‎های مستقل، درآمدهای بیشتری به دست آرند.

بلقیس، یکی از این زنان، گفت: "مه در خانه نیز کار می‎کنم فرمایش‎ها را می‎گرم و در خانه نیز گلیم جور می‎کنم و به بازار می‌فروشم."

اما این بانوان با وجود تولیدات باکیفیت، نگران نبود بازار برای فرآورده های‎شان هستند.

نبود قرضه‎ها، نبود مکان‎های مناسب برای فروش ساخته‌های دستی و مشکلات زیربناها از چالش‎های‎اند که به گفتۀ بانوان بازرگان سبب دشواری‌های زیادی فراراه کاربارشان شده است.

آنان از حکومت می‌‎خواهند که برای حل مشکلات بازرگانان زن در کشور، برنامه‌های روشنی را عملی سازد.