کمیسیون مستقل حقوق‌بشر در روز جهانی محو خشونت‌ها در برابر زنان، می‌گوید که خشونت‌ها در برابر زنان در افغانستان افزایش یافته‌است و این نهاد در این باره نگران است.

مسؤولان کمیسیون مستقل حقوق‌بشر می‌گویند که فرهنگ معافیت از مجازات، دسترسی  نداشتن زنان به عدالت و فساد در نهادها از عوامل افزایش خشونت‌ها در برابر زنان استند.

ذبیح‌الله فرهنگ، سخن‌گوی کمیسیون مستقل حقوق‌بشر گفت: «در جریان سال ۲۰۱۹ میلادی ۴۶۹۳ مورد خشونت علیه زنان در کمیسیون مستقل حقوق بشر به ثبت رسیده. اگر با سال ۲۰۱۸ مقایسه کنیم شاید هشت اعشاریه چهار درصد افزایش را نشان می‌دهد.»

در همین حال، شماری از زنانی‌که خشونت‌ها را تجربه کرده‌اند، از سختی‌های زنده‌گی شان قصه می‌کنند.

شکریه نام مستعار بانویی است که می‌گوید هنگامی که هنوز کودک بود، مجبورش کردند با مردی ازدواج کند که یک همسرش را طلاق داده بود.

شکریه می‌افزاید که خشونت‌های جسمی همسرش سبب شدند تا سه بار خانه را ترک کند: «دوباره خانه رفتم. دروازه را هشت ما بر سر من قفل کرد. مرا لت و کوب کردند. نان و نفقه نمی‌دادند به من.»

شکریه می‌گوید که در نتیجۀ پافشاری خانوادۀ پدر و بزرگان در حدود پنج سال با همسرش زنده‌گی کرد و مادر یک پسر و یک دختر شد. اما وقتی همسرش دختر کوچکش را اذیت جنسی کرد، با کودکانش به کابل آمد و پولیس او را به خانه امن سپرد: «زمانی که دخترم کمی بزرگ شد، تقاضای نامشروع از دخترم داشت. به من می‌گفتند تو خوب نیستی.»

شبنم (نام مستعار) بانویی دیگری است که تجربۀ خشونت‌ها را دارد. او می‌گوید مادرش را در کودکی از دست داده‌است.

شبنم می‌گوید که با مرد خیاطی از طریق تیلفون آشنا شد و وقتی به دیدن آن مرد از چهار آسیاب به کابل آمد، متوجه شد که آن مرد ریش سفید است: «من گفتم تو ریش سفید استی و من همرایت نمی‌روم و مرا تهدید کرد. چند بار مرا با تفنگچه تهدید کرد.»

شبنم بیست و ساله می‌گوید که پنج ماه با آن مرد زنده‌گی کرد، اما از دو ماه بدینسو در یکی از خانه‌های امن به امید پیدا کردن خانواده‌اش به‌سر می‌برد.

بربنیاد آمارهای کمیسیون مستقل حقوق‌‎بشر، پارسال بیش از چهار هزار و ۶۹۰ پروندۀ خشونت در برابر زنان در این نهاد ثبت شدند.

قتل، بد دادن، ازدواج‌های اجباری، محکمۀ صحرایی ازدواج‌های زیر سن و لت وکوب خشونت‌هایی اند که زنان با آن روبه‌رو استند.