هشت‌ماه جنگ در ولسوالی ارغنداب ولایت کندهار دار و ندار بیشتر باشنده‌گان این ولسوالی را گرفته و آنان را به بی‌خانمانی کشانیده است.
ارغنداب یکی از ۱۷ ولسوالی کندهار است که در ماه‌های اخیر، بیشترین خشونت‌ها را در این ولایت، گواه بوده‌است.
باشنده‌گان ارغنداب که از ترس جنگ این ولسوالی را ترک کرده بودند، آهسته آهسته به آنجا بر میگردند؛ اما خانه‌های ویران و نیز ماین‌های کارگذاری شده در بخش‌هایی از این ولسوالی، زنده‌گی را بر آنان دشوار ساخته‌اند.
حاجی محمد، یکی از باشنده‌گان ارغنداب که ماه‌ها پیش بدلیل جنگ‌ها خانه‌اش را ترک کرده بود، اکنون برگشته‌است. او می‌گوید خانه‌اش در نبردها ویران شده‌است: «از خانه ما (جنگجویان) بیرون نشده بودند. شما می‌بینید که همین باعث شده که از همه روستا بیشتر، خانه‌های ما بیشتر زیان ببینند.»
جاده اصلی ارغنداب، به‌علت خطر ماین، هنوز بسته است و برگشت‌کننده‌گان به این ولسوالی، از بیراهه خودشان را به خانه‌های‌شان می‌رسانند.
احمدالله که پس از پنج‌ماه، با خانواده‌اش به ارغنداب برگشته، از رفت‌وآمد روزانه‌اش در این راه‌های پُر از خطر قصه می‌کند: «حالا در این چارسو، همه ماین است و کسی نمی‌تواند در این راه‌ها برود.»
به‌گفتۀ نیروهای امنیتی در ارغنداب، پاک‌سازی این ولسوالی از ماین‌ها، زمان زیادی را خواهد گرفت.
محمد رفیق، فرمانده پولیس ارغنداب گفت: «روزانه هفت‌صد، شش‌صد و پنج‌صد ماین را هم که پاک کنیم، این کار زیادی می‌شود و به شما هم معلوم است. ما مشغولیم و ماین‌ها را پاک می‌کنیم، به زمان نیاز دارد.»
در جنگ‌های هشت‌ماهه ارغنداب، افزون بر بسیاری از خانه‌ها، دو پُل بزرگ و ده‌ها پلچک نیز ویران شده‌اند.
عبدالرازق، باشندۀ ارغنداب گفت: «ماین‌ها را از زمین‌های ما پاک کنند و پُلچک‌ها را دوباره بسازند؛ این خواست ما از دولت است.»
ولسوالى ارغنداب، در شمال‌غرب شهر کندهار موقعیت دارد و در حدود ١٠ کيلومتر از این شهر، دور است. این ولسوالی با داشتن ٧٢ روستا، ۱۴۰ هزار باشنده دارد.