وزارت کار و امور اجتماعی در یک سال پسین بیش از ۲۵هزار کودک که دست به تکدی‌گری می‌زدند را از سراسر کشور گردآوری کرده است.

سمیع‌الله ابراهیمی سخن‌گوی وزارت کار و امور اجتماعی گفته است که این وزرات در تلاش است تا این کودکان را در پرورش‌گاه‌ها جذب و زمینه‌های آموزشی را برای آنان فراهم سازد.

آقای ابراهیمی به طلوع‌نیوز گفت: «کودکانی که به کارهای شاق مشغول هستند و واجد شرایط این هستند که به پرورش‌گاه‌ها جذب شوند، وزارت کار و امور اجتماعی به پرورش‌گاه‌ها جذب شان می‌کند و تمامی سهولت‌های زندگی برای‌شان مساعد می‌شود. زمینه تعلیم و تربیه نیز برای شان مساعد می‌شود.»

باسط ۱۵ ساله یکی از کودکان کارگر است که مسوولیت خانواده خود را به دوش دارد و در گوشه‌ی از پایتخت شورنخود فروشی می‌کند. باسط که دانش‌آموز نیز است در باره کار و بارش گفت: «سه سال می‌شود

همین‌جا کار می‌کنم. پدرم هم بی‌کار بود و کار کرده نمی‌توانست چون مریض بود، برادر کلان ندارم و خودم آمدم که کار کنم.»

ویس‌الدین ده ساله در کنار کراچی نخودفروشی باسط بوت پالشی می‌کند، به خبرنگار طلوع‌نیوز گفته است که فقر سبب شده تا او دوشا دوش پدر و دو بردارش کار کند.

ویس‌الدین گفت: «می‌خواهم که به پدرم یک کار داده شود. خودم مکتب بروم، مدرسه بروم و دیگر به کار کردن نیایم.»

الیاس کودک کارگر گفت: «پدرم مرده است. کار می‌کنم چون پدر و کسی دیگر ندارم.»

انجام کارهای شاق چه اثرهایی بر روان کودکان خواهد گذاشت؟

جهان آرا غیاثی مشاور خانواده به طلوع‌نیوز گفت: «این باعث می‌شود تا اطفال در آینده خشن و عقده‌یی به بار بیایند و هم همرای خانواده و هم همرای اطفال خودشان با خشونت رفتار بکنند.»

پیش از این صندوق پشتیبانی از کودکان سازمان ملل متحد یا یونیسف گفته بود که کودکان در افغانستان آسیب‌پذیرترین کودکان جهان محسوب می‌شوند و علاوه بر خشونت و ناراحتی، گرسنگی و مشکلات صحی نیز زندگی آن‌ها را تهدید می‌کند.