شماری از باشنده‌گان میدان وردک از نهاد‌های مددرسان می‌خواهند که فعالیت‌های خود را در این ولایت ادامه دهند.

آنان می‌گویند که با چالش‌های اقتصادی زیادی رو به‌رو استند و نیاز به کمک دارند.

عایشه باشندهٔ میدان وردک می‌گوید که مسوولیت خانواده شش نفری خود را بر عهده دارد و در خانه کرایی زندگی می‌کند.

به گفته او، بخش بزرگ از نیازمندی‌های خانواده‌اش را نهاد‌های مددرسان تأمین می‌کردند؛ اما از مدتی به این سو به علت تعلیق فعالیت این نهاد‌ها، کمکی دریافت نکرده است.

عایشه به طلوع‌نیوز گفت: «کرایه نشین استیم. پول کرایه، برق و چوپ سوخت را نداریم.»

فضل الرحمان، باشندهٔ میدان وردک، گفت: «حالا خو کار نیست. به هر چیزی نیاز داریم. به کمک نیاز داریم، چون نه چیزی برای خوردن داریم و نه موادی برای زمستان.»

در همین حال، شماری دیگر از باشنده‌گان میدان وردک، نیز خواهان از سرگیری فعالیت‌های نهاد‌های مددرسان استند.

عزت‌الله، باشنده میدان وردک، گفت: «از جامعه جهانی می‌خواهیم تا آنان کمک‌های خود را متوقف نسازند و کمک‌های خود را با مردم مظلوم افغانستان جاری نگهدارند.»

محمد نعیم، باشندهٔ میدان وردک، گفت: «از امارت اسلامی می‌خواهیم تا نهاد‌های مدد‌رسان را منع نکنند و از مؤسسات نیز می‌خواهیم تا با مردم غریب کمک کنند.»

سید محمد، باشندهٔ میدان وردک، گفت: «از مؤسسات می‌خواهیم تا با مردم کمک کنند، چون مردم افغانستان مظلوم و بیچاره استند.»

از سویی هم، مسوولان محلی میدان وردک می‌گویند که برای برطرف کردن چالش‌های نیازمندان تلاش می‌کنند.

احمدالله نظامی، رییس دفتر مقام ولایت میدان وردک، گفت: «تلاش می‌کنیم تا از راه دولت یا نهاد‌های مدد‌رسان مشکلات آنان را از نزدیک بررسی کرده و حل کنیم.»

پس از ممنوع شدن کار زنان در نهاد‌های غیر دولتی، شماری از نهاد‌های مددرسان فعالیت‌های شان را به حالت تعلیق آورده‌اند و روند کمک‌رسانی به نیازمندن در بخش‌هایی از کشور با کندی روبه‌رو شده است.