شماری از دختران دانشجو در هرات با راه‌اندازی یک برنامه قصه خوانی، تلاش دارند تا مهربانی و همدیگر‌پذیری را در میان کودکان نهادینه سازند.
آنان می‌گویند که نسل جدید افغانستان باید دور از خشونت و تبعیض پرورش یابند.
فاطمه بیات، آموزگار، گفت: «قصه‌های که برای این‌ها گفته می‌شود قصه‌های است که کودکان بتوانند در زندگی روزمره خود از آن استفاده کنند. مثلا بیش‌تر با همدیگر همکار باشند، برای همدیگر زور نگویند.»
به گفته آنان، پس از محروم شدن از دانشگاه، برای ر‌هایی از خانه نشینی و فشار‌های روانی، برای کودکان قصه می‌خوانند تا آینده بهتر داشته باشند.
وحیده درانی، دانشجو، گفت: « گروهی از جوانان دست به دست هم دادیم و این برنامه رضاکارانه را راه‌اندازی کردیم. تا امیدی دوباره به این اطفال بدهیم.»
ثمرا احراری، دانشجو دیگر، گفت: «چندماه می‌شود که ما پوهنتون نرفتیم. این وضع باعث شده که ما از فعالیت‌های خود دور شویم. البته از اهدافی که در پوهنتون داشتیم و دانشجو بودیم و این‌ها ولی از روزی‌که این پروسه تشکیل شده باز باعث انگیزه ما شده که ما بیایم اینجا و همراه بچه‌ها سرگرم باشیم و بتوانیم به آن‌ها کمک کنیم.»
کودکان هفته یک بار گردهم می‌آیند و دختران دانشجو برای شان داستان و قصه‌های پندآموز می‌خوانند.
مدینه، دانش‌آموز، گفت: «من یادگرفتیم که ظلم نکنیم خشونت نکنیم همکاری بکنیم.»
یسرا، دانش‌آموز دیگر، گفت: «یاد گرفتیم که همکاری کنم با دوست‌های خود.»
دختران دانشجو تلاش می‌ورزند که با آموزش همدلی و دوری از خشونت به کودکان، آینده روشن و جامعه سالم را رقم بزنند. دخترانی که خودشان از تحصیل محروم شده‌اند و برای بازگشایی مکتب‌ها و دانشگاه‌ها به روی دختران، لحظه شماری می‌کنند.
دیدگاه تان در این باره