برخی از آگاهان امور نظامی می‌گویند که حکومت وحدت ملی در بخش‌های امنیت و حاکمیت قانون دستاورد خوبی برای ارائه در نشست بروکسل ندارد.
هر چند وزارت دفاع ملی می‌گوید که هراس‌افگنان در کار رسیدن به‌هدف‌های شان ناکام بوده‌اند، اما برخی از آگاهان امور نظامی به این باور استند که مدیریت جنگ و چه‌گونگی تأمین بخش‌های آسیب‌پذیر، یکی از کم‌کاری‌های مهم نهاد‌های امنیتی بوده‌است.
بر اساس گزارش‌ها، ولسوالی‌های وردوج و یمگان در بدخشان، دهنۀ غوری در بغلان، کوهستانات در سرپل، موسی‌قلعه و ناومیش در هلمند از ولسوالی‌هایی استند که از آغاز کار حکومت وحدت ملی از ادارۀ حکومت بیرون شده‌اند و تا هنوزهم در این بخش‌ها طالبان حاکمیت دارند.
میرزامحمد یارمند، معین پیشین وزارت امور داخله، می‌گوید: «ضعف مدیریت است، اگر مدیریت درست می‌بود ما به این اندازه مشکل نمی‌داشتیم.»
اما وزارت دفاع ملی به این باور است که برنامه‌های هراس‌افگنان در افغانستان ناکام شده‌اند.
محمد رادمنش، معاون سخنگوی وزارت دفاع ملی، می‌گوید: «در هملند محلات سوق و ادارۀ دشمن را از بین بردیم؛ زندان‌های شان را نابود کردیم و فابریکه‌های ساخت ماین‌های شان را از بین بردیم. به همین شکل می‌خواستند در کندز محل سوق و ادارۀ شمال را به‌وجود بیاورند که ناکام شدند.»
حاکمیت قانون نیز به‌گونه مستقیم به چه‌گونگی امنیت پیوند دارد. قرار است حکومت در بخش حاکمیت قانون نیز در نشست بروکسل، به جامعۀ جهانی از دستاورد‌هایش گزارش بدهد.
عین‌الدین بهادری، رییس دبیرخانۀ اتحادیۀ حقوق‌دانان، می‌گوید: «نخستین کار برای حاکمیت قانون تحکیم بیشتر نهاد‌های عدلی و قضایی‌است که کار صورت نگرفته‌است و زورمندان هنوزهم به پنجۀ قانون سپرده نشده‌اند.»
انتظار حکومت افغانستان از جامعۀ جهانی این است تا به کمک‌های مالی دست یابد، اما انتظار جامعۀ جهانی از حکومت وحدت ملی این است که تعهداتش را عملی سازد و از این پول‌ها به گونۀ درست بهره‌برداری کند.
دیدگاه تان در این باره