مریم حکیمی و حنیفه افشار از دانش جویان سال چهارم دانشکدۀ اداره و پالیسی عامه، دو قربانی دیگر حملۀ روز گذشته (دوشنبه، ۱۲ عقرب) مهاجمان بر دانشگاه کابل استند. 

از این میان، ولی حکیمی، پدر مریم ۲۳ ساله که به‌حیث راننده در موبی گروپ کار می‌کند، می‌گوید که دخترش با امکانات بسیار کم، به بزرگترین نهاد تحصیلی کشور راه یافته بود و می‌خواست برای خود و خانواده‌اش زنده‌گی بهتری بسازد.  

او افزود که از لحظاتی آغاز حمله بر دانشگاه کوشید تا مریم را پیدا کند و سر انجام، شب هنگام پیکرش را در شفاخانه یافت.  

او می‌افزاید: "از این پرده تلویزون مردم از دولت خواسته‎اند، اما این دولت به مردم چیزی کرده نتوانسته، حالا من چرا دهان باز کرده از این دولت چیزی بخواهم، فقط همین را می‌خواهم هر کسی که به بد این ملت است، به بد این مردم است، خداوند از من بد تر از حال من را بچشاندش و بیخ و بنیادش را خشک کند."  

نزدیکان مریم می‌گویند که او که بسیار با استعداد و مهربان بود، در کنار تحصیلاتش، برای کمک به خانواده‌اش در یک نهاد خصوصی کار می‌کرد. 

احمدسیر، پسر مامای مریم دربارۀ او می‌گوید: "مثل بچه کلانش بود، بازوی پدرش بود، هیچ وقتی از تلاش ایستاد نمیشد."  

محمدنعیم، یکی دیگر از نزدیکان مریم می‌گوید که "او یک دختر با استعداد بود تمام زنده گی خود را صرف تعلیم و تربیه ساخته بود و می خواست زنده گی خوبی داشته باشد."  

این حمله حوالی ساعت ۱۱:۳۰ پیش از چاشت دوشنبه هنگامی رخ داد که دو مهاجم که لباس نظامی بر تن داشتند، وارد ساختمان مرکز ملی آموزش‌های حقوقی دانشگاه کابل شدند و دانشجویان را به گوله بستند. 

حنیفه افشار ۲۲ ساله، یکی دیگر از دانشجویان دانشکدۀ اداره و پالیسی عامه است که مهاجمان در این حمله، جانش را گرفتند.  

حبیب‌‎الله افشار، پدر حنیفه می‌گوید: "صبح که پوهنتون می‌رفت، گفت پدر ۱۸۰ روپیه داری؟ که سمستر نو ما شروع می شه! ۲۵۰ روپیه در جیبم داشتم، برایش دادم گفتم بس است بچیم؟ گفت بسیار است پدر. من خودم یک کارگر استم او یک دختری بود که من در خون دل او را بزرگ ساختم." 

پدر حنیفه افزود که از چاشت روز دو شنبه برای پیدا کردن حنیفه کوشید، تمامی شب بسیاری از شفاخانه‌ها را برای پیدا کردن او رفت، اما بامداد امروز پیکرش را در شفاخانه پیدا کرد. 

او می‌افزاید: "من از بس که شوکه شده بودم، من اولاد خود را نشناختم صبح خواهرش را با عمه‌اش بردم از روی چادر و انگشترش شناختند."  

حمله بردانشگاه کابل بزرگترین مرکز تحصیلی افغانستان بی پیشینه گفته می شود. 

مریم و حنیفه قرار بود که در سال آینده از این دانشکده، فارغ شوند. 

حمله بردانشگاه کابل بزرگترین مرکز تحصیلی افغانستان بی‌پیشینه گفته می‌شود. 

به گفتۀ مقام‌ها، در این حمله ۱۶ دانشجو از اداره و پالیسی عامه دو دانشجو از دانشکده حقوق و یک نظامی در میان جان باخته‌‌گان استند و بیش از ۴۰ تن دیگر، زخم برداشته‌اند.