مارشال عبدالرشید دوستم، از رییس‌جمهور غنی می‌خواهد که اجازۀ جنگ با طالبان را به او بدهد.
مارشال دوستم می‌گوید که اگر به او اجازه داده شود جلو خشونت‌ها در کشور را می‌گیرد و هر کسی را که دست به خشونت بزند، سرکوب خواهد کرد.
در پی کشته شدن فرماندۀ پولیس ولسوالی قرمقول ولایت فاریاب با چهار نگهبانش، آقای به این ولسوالی رفته‌است.
او تأکید دارد که منتظر هدایت مقام‌های بلندپایه حکومت است و با شکست دادن طالبان ثابت خواهد ساخت که مارشالی حق اوست نه آن‌که کسی به او بخشش داده باشد: «بگذارید همین گپ را ما حل می‌کنیم. همین جنگ را جلو ا‌ش را می‌گیریم. جنگ‌جویان شان را سرکوب می‌کنیم، کسانی که جنگ نمی‌کنند جای شان سر شانه‌های ما است.»
مارشال دوستم می افزاید که بین پنج تا شش هزار جنگ‌جو دارد و اگر اجازۀ جنگ با طالبان به او داده شود، به این گروه درس خواهد داد: «ما منتظر فیصله بالا استیم؛ سر بخود جنگ کردن به ما که یک قوماندان قول اردو نیستم و قوماندان امنیه نیستیم، من یک مارشال افغانستان استم، اینجا من ثابت بسازم باید که مارشال به من بخششی بوده یا حق من بوده است.»
آقای دوستم از سیاست حکومت در برابر طالبان انتقاد می‌کند و می‌گوید که دیگر شهروندان کشور تحمل ادامه خشونت‌ها را ندارند.
او می‌گوید که مردم کشور دیگر از تسلیت گفتن خسته شده‌اند و زمان آنست که ماشین جنگی طالبان نابود شود: «اینها (طالبان) را سبق می‌دهیم؛ زیاد دور باشند از ما، دو کیلومتر راه دور استند. ما منتظر قوماندان قول اردو استیم، همینجا بیایند یک پلان منظم را طرح کنیم.»
مارشال دوستم، در بخش دیگر از سخنانش می‌گوید که تنها در ولایت جوزجان در یک سال گذشته بیش از ۵۰۰ تن از نیروهای امنیت ملی جان باخته‌اند.
او هرچند از گفت‌وگوهای صلح در دوحه استقبال می‌کند اما ادامۀ خشونت‌ها از سوی طالبان را نشانۀ بی باوری آنان به صلح می‌داند.