در روز جهانی کودک، وزارت کار و امور اجتماعی میگوید که زندهگی حدود چهار میلیون کودک در افغانستان با تهدید جدی روبهرو است.
بشیر احمد تهینج، نامزد وزیر کار و امور اجتماعی میگوید که در حدود یک اعشاریه دو میلیون کودک در افغانستان کار شاق میکنند و سه اعشاریه هفت میلیون کودک دیگر به دلیل جنگ و ناداری از رفتن به مکتب باز ماندهاند.
او در این باره بیان داشت: «سال پر چالشی را نسبت به اطفال افغانستان پیش رو داریم. جبران کردن مشکلات تأثیر منفی کرونا و دامنه وسیع جنگها امکانات بیشتر را میطلبد.»
در همین حال، غلام حیدر جیلانی، معین وزارت کار و امور اجتماعی میگوید که در حدود ده هزار کودک بیسرپرست در پرورشگاههای کشور نگهداری میشوند که از این میان بیش از سه هزار تن در سال روان بهعلت جنگ بیسرپرست شدهاند: «ما در حال حاضر بیشتر از ده هزار طفل را زیر پوشش خود در سراسر افغانستان در پرورشگاههای دولتی و خصوصی افغانستان داریم.»
از این میان، گل آغا میگوید که از میان بیست نواسهاش حدود پانزده تن واجد شرایط رفتن به مکتب استند اما مشکلات اقتصادی و نیز نبود مکتب در نزدیک محل زندهگی آنان سبب شده است که آنان از رفتن به مکتب باز بمانند: «پانزده تن از فرزندانم استند که باید به مکتب بروند. جای مناسب برای شان ساخته شود. اینگونه نمیشود. دولت غم ما را نمیخورد.»
شماری از خانوادههای دیگری که در زیر خیمهها در کابل زندهگی میکنند نیز میگویند که زندهگی مشقتباری دارند و کودکان آنان حتا شناسنامه ندارند.
ادامۀ جنگ از علتهای اصلی محروم شدن کودکان از حقوق شان دانسته میشود.
وزارت کار و امور اجتماعی میگوید که برای ازمیان برداشتن مشکلات کودکان نیاز به بودجه بیشتر و ادامۀ پشتیبانی جهانی است.