شماری از فعالان جامعه مدنی خواستار توجه جدی دولت به تأمین امنیت کارمندان رسانه ها و فعالان جامعه مدنی در کشور استند.
آنان از گروه های مسلح مخالف دولت نیز می خواهند که مصونیت غیرنظامیان را در نظر داشته باشند و فعالان جامعه مدنی و کارمندان رسانه ها را آماج قرار ندهند.
میگوید که این روزها را محدودتر از پیش کار میکند و افزایش تهدیدها در برابر فعالان جامعه مدنی و خبرنگاران، باعث شده است سکه کمتر در نشستها و برنامههای بزرگ حضور یابد.
حسینا کوهستانی - فعال جامعه مدنی گفت: «این خیلی یک نگرانی هم به خود ما است، هم به همکارها و همنسلهای ما است، هم به پدر و مادر ما چقدر دلهره کلان است که تا زمانی که ما برمیگردیم، آنان چقدر تشویشهایی که میداشته باشند.»
اما این فعال جامعه مدنی تأکید میورزد که با همه این محدودیتها، میخواهد از هر راه ممکن، به کارهایش بپردازد.
بانو کوهستانی گفت: «فعالیتهای ما که هرگز توقف نمیکند، ما به فعالیتهای خود ادامه میدهیم، این تهدیدها هیچگاهی جلو مبارزه ما را گرفته نمیتواند.»
در نزدیک به دو ماه اخیر، پنج خبرنگار و دست کم سه فعال جامعه مدنی، در رویدادهای گونهگون در کشور، آماج قرار گرفته و جان باختند.
بهروز سهشنبه، شماری از فعالان جامعه مدنی در نشستی در کابل، نگرانیشان را از ادامه این کشتار هدفمند ابراز داشتند.
محمد زلمی افغانیار پوپل - فعال جامعه مدنی گفت: «امروز اگر ما ترورهای هدفمند داریم، امروز اگر اهل رسانه را هدف قرار میدهند، امروز اعضای جامعه مدنی را هدف قرار میدهند، آنان میخواهند که همین صدای رسا باید چُپ شود.»
احمد بلال رحیمیار - فعال جامعه مدنی گفت: «فعالین جامعه مدنی را، کسی که صدای ملت استند، کسی که صدای مردم استند، از متن مردم استند، نباید مورد هدف قرار بدهند.»
نگرانیها از تهدیدها بر فعالان جامعه مدنی و فعالان رسانهیی در حالی اوج گرفتهاند که پیش از این، نهاد پشتیبان رسانههای آزاد افغانستان یا «نی» گفته است که از سال ۲۰۱۴ تاکنون، در حدود یکهزار خبرنگار زن، بهعلتهای گونهگون کارهایشان را ترک کردهاند.
بر بنیاد آمارهای نی، در سال ۲۰۱۴ شمار خبرنگاران زن به دوهزار و ۴۰۰ میرسید.