شماری از دانشجویانی که در حملۀ ۱۲عقرب سال جاری داعش بر دانشگاۀ کابل زخم برداشتند، می‌گویند بدلیل ناتوانی مالی نمی‌توانند روند تداوی شان را تکمیل کنند.

این دانشجویان می‌گویند که اگر به آنان کمک نشود، آنان برای همیشه معیوب خواهند شد. 

روینای بیست و چهار ساله، یکی از زخمیان این حمله است. او می‌گوید در آن رویداد چندین گلوله به پایش برخورد کردند.

به‌گفتۀ او با آنکه دو ماه از رویداد حمله بر دانشگاه کابل می‌گذرد، اما زخم‌‎هایش تازه استند و یک پایش قسمأ فلج شده‌است.

او می‌گوید به‌علت فقر و ناداری نتوانسته‌است پایش را درمان کند: «عملیات اول من در شفاخانه علی آباد صورت گرفت. عملیات دوم من که زیاد عملیات بزرگ بود در شفاخانه فرانسوی‌ها انجام شد؛ تمامش از مصارف شخصی خودم بود و هیچ کسی به من کمک نکرده بود. دانشگاه هم بعضی از کمک‌هایی که کرده بود در آن نام من نبود.»

ناهیده مرادی، دانشجوی زخم برداشته دیگر نیز بیان داشت: «به من می‌گویند که خارج از کشور برو که درمانت شود؛ یعنی افغانستان آنقدر سهولت و وسایل ندارد که تداوی ات شود. زیاد تلاش کردم به خارج از کشور بروم اما حمایت کننده ندارم.»

در حملۀ دوازدهم ماه عقرب سال جاری داعش بر دانشگاۀ کابل، ۲۲ دانشجو جان باختند و بیش از چهل تن دیگر زخمی شدند.

در همین حال شماری از دانشجویان افغان در امریکا به خانواده‌های قربانیان حمله بر دانشگاه کابل کمک‌های مالی کردند.

این دانشجویان بیش از یک میلیون افغانی پول نقد را به خانواده‌های جان‌باخته‌گان و زخمیان این رویداد مرگ‌بار فرستاده‌اند.

مریم شمال، رییس نهاد بین‌الملی حمایت از کودکان بی سرپرست که مسؤول توزیع این کمک‌ها است، گفت: «فی فامیل به خانواده شهدا ۱۷۳دالر و به خانواده‌های زخمی‌ها ۲۷۲دالر است. بخاطری که زخمی‌ها  شاهدان عینی حادثه استند.» شماری از این دانشجویان که در این رویداد زخمی شده بودند تا کنون هم زیر درمان استند.