یک آموزگار مکتب، به علت فقر و بیکاری در جاده‌های کابل بوت‌های مردم را رنگ می‌کند. 

هدیه، آموزگار، می‌گوید که چهارماه می‌شود تنخواه آموزگاری‌اش پرداخت نشده است و از همین‌رو مجبور است که برای پیدا کردن لقمه نانی به فرزندان‌اش، بوت‌های مردم را در بدل پول ناچیز رنگ کند.

این آموزگار مکتب می‌افزاید که پس از تحولات پسین همسر و فرزندان‌اش شغل‌های شان را از دست داده اند و اکنون خودش یگانه نان آور خانواده‌اش است.

هدیه گفت: «همسر من شغل داشت و او شغل‌اش را از دست داد. دخترم نیز شغل داشت، او نیز شغل‌اش ر ا از دست داد، و من هم شغل داشتم اما آن را از دست دادم. وقتی دیدم فرزندانم گرسنه‌اند، به رنگ کردن کفش‌ها رو آوردم. ما روزها را در گرسنگی می‌گذرانیم و اکنون  کسی در خانواده ما نیست که بتواند از رهگذر مالی، ما را پشتیبانی کند.»

این بانوی آموزگار از امارت اسلامی می‌خواهد تا برای تمام زنان اجازه بدهد که به وظایف شان برگردند.

او می‌گوید: «طالبان باید به زنان اجازه دهند که سر کار بروند. آنان باید برای زنان شغل فراهم کنند، در حال حاضر هیچ شغلی وجود ندارد. برخی از زنان بیوه تنها تامین کننده مواد غذایی خانواده‌های شان استند، در حالی که برخی از زنان می‌خواهند از رهگذر مالی به شوهران شان کمک کنند، بنابراین طالبان می‌توانند به آنان کمک کنند. باید به زنان اجازه کار داده شود.»

در همین حال وزارت مالیه می‌گوید که پرداخت تنخواه‌ کارمندان حکومتی در اولویت کاری این وزارت‌ قرار دارد.

سخنگوی‌این وزارت می‌گوید که تنخواه‌های شماری از کارمندان پرداخته شده است و از شمار دیگر نیز پرداخت خواهد شد.

احمد ولی حقمل، سخنگوی وزارت مالیه در این باره گفت: «توزیع حقوق از روز اول موضوع مهمی بوده است، معاشات تیرماه را داده ایم و کار اصلاح پرداخت معاشات ادامه دارد و از فردا پرداخت حقوق را آغاز می‌کنیم.»

از سویی هم، برخی از شهروندان کشور می‌گویند که  اگر به نیازهای نخستین مردم هرچه زودتر رسیده‌گی نشود، افغانستان امسال گواه فاجعه بدی انسانی خواهد بود.

احمد سمیر، باشنده کابل، گفت: «اگر امارت اسلامی یا سایر کشورهای جهان به مردم افغانستان توجه نکنند، مردم افغانستان گواه یک فاجعه بزرگ خواهند بود.»

این در حالیست که به تازه‌گی گروه جهانی بحران هشدار داده است که اوضاع بد اقتصادی در افغانستان سبب شده است تا یک میلیون تن دیگر از شهروندان افغانستان نیز با نبود مصونیت غذایی روبرو شوند که این آمار یک افزایش سی وپنج درصدی را درمقایسه به آمارهای سال‌های گذشته نشان می‌دهد.