عبدالرشید دوستم، معاون نخست رییس جمهور در واکنش به آوازه های از سرگیری گفت وگوهای صلح با طالبان، می گوید که مقام های حکومت نخست باید در میان خود صلح کنند سپس سراغ گفت وگو با طالبان بروند.
آقای دوستم که حدود شش ماه می شود در ترکیه بسر می برد، امروز در یک پیام تلیفونی به مراسم تجلیل از سالروز تولد امیرعلی شیرنوایی در کابل، گفت که بی وی هیچ کس دیگری در این راستا کاری کرده نمی تواند: «اگر در افغانستان صلح را بخواهیم، اول تر از همه باید خودما در بین خود صلح کنیم.»
در همین حال، رییس دفتر معاون نخست ریاست جمهوری می گوید که جامعه جهانی و مردم افغانستان می خواهند که جنرال عبدالرشید دوستم به افغانستان برگردد، اما رییس جمهور و یک حلقۀ ویژه مانع برگشت وی می شوند.
عنایت الله بابر فرهمند گفت: «متأسفانه حلقاتی در داخل ارگ، هنوز مقاومت نشان می دهند و دلایل شان نیز بدون شک همان عقده های شخصی و منافع شخصی شان است.»
اما، ریاست جمهور ی در این باره به گونۀ واضح سخن نمی زند. هنگامی که از شاه حسین مرتضوی، رییس دفتر سخن گوی ریاست جمهوری در این باره پرسیده شد، این گونه پاسخ داد: «به سوالات تکراری من جواب نمی دهم؛ بخاطری که در هرکنفرانس همین سوال مطرح شده است.»
با این وجود، قاسم وحیدی، استاد دانشگاه به این باور است که حکومت افغانستان نمی تواند هیچ یک از شهروندان کشور را بی حکم دادگاه، ممنوع الخروج و یا ممنوع الدخول اعلام کند: «چنانچه بدون موجب، چه معاون اول و یا یکی از اتباع افغانستان، بدون قانون و بدون حکم محکمه از خروج و دخولش جلوگیری شود، فکر می کنم که خلاف قانون است.»
در این میان، برخی از اعضای شورای ملی می گویند که آقای دوستم، در زمانی که در افغانستان بود، از صلاحیت های خودش استفاده ناردست کرده بود.
آصف صدیقی، معاون دوم مجلس سنا اظهار داشت: «معاون اول ریاست جمهور افغانستان، خود نظام را اخطار داد در مقابل نظام قرار گرفت؛ نپذیرفتن قانون اساسی افغانستان ... این مسایل نگرانی جدی را بوجود آورد.»
آقای دوستم، پس از اوج گرفتن اختلاف هایش با رییس جمهور و نیز متهم شدن او ونگهبانانش به اذیت و آزار جنسی احمد ایشچی، والی پیشین جوزجان به ترکیه رفت. اما نزدیکان آقای دوستم می گویند که او برای درمان به ترکیه رفته بود و اکنون اجازه نمی یابد تا به کشور برگردد.