سرانجام پس از گذراندن نزدیک به هشت سال زندان، زمان احمدی از زندان پلچرخی آزاد شد و دوباره به خانهاش برگشت.
هرچند محکمۀ ابتداییه، حکم رهایی زمان احمدی را یک هفته پیش صادر کرده بود، اما او روز گذشته (چهارشنبه، ۲۱حوت) از زندان آزاد شد.
زمان احمدی، پس از نوشتن مقالهیی دربارۀ چگونگی تخریب پیکرههای بودا در بامیان، در ماه میزان ۱۳۹۱ خورشیدی بازداشت شد و سپس از سوی دادگاۀ ابتدایی حوزۀ سوم به جرم «ارتداد و اهانت به مقدسات دین اسلام» به بیست سال زندان محکوم شد.
زمان احمدی، میگوید که این نوشتهاش قرار بود در هفته نامۀ «موعود» نشر شود؛ اما پیش از نشر آن به زندان محکوم شد.
احمدی، نزدیک به هشت سال زندان را سپری کرد؛ اما درپی اعتراضها پروندۀ او بازنگری شد و اکنون از زندان آزاد شدهاست.
زمان احمدی، میگوید که دادگاه عالی مدت زندان را برایش بسنده دانست و حکم رهاییاش را دادهاست: «برأت، رفع اتهام و رهایی خواست من از دادگاه بود که متأسفانه برأت ندادند و حبس سپری شده را برای من کافی دانستند.»
زمان احمدی میگوید کتاب دست نویسی از آنچه که در زندان به او گذشت با خود دارد و نیز با نوشتن اعتراضهای زندانیان در زندان پلچرخی به خانوادهاش کمک میکرد: «نه تنها من متحمل سخت ترین شرایط گردیدم بلکه خانواده ام نیز متحمل بدترین شرایط گردیدند کسی نداشتند بی سرپرست بودند.»
کودکان و نزدیکان زمان احمدی، میگویند هنگامی که پدرشان در بند بود بارها از سوی استادان مکتب و دانش آموزان تحقیر شدهاند.
مهدی احمدی، برادر زمان احمدی گفت: «اتهام وارده که به برادرم شده و اعاده حیثیت خود برادرم و خانوادهاش بچه هایش چه میشود؟ این را چه کسی جواب میدهد؟»
با این همه، علی مدد حکیمی، وکیل زمان احمدی از بازنگری تصمیم دادگاه عالی خشنود است: «با وجود آنچه که در دوسیه موجود بود و اسناد و مدارکی که وجود داشت تا حدی عدالت تأمین شد.»
شورای عالی دادگاۀ عالی چند ماه پیش به تصمیم بازنگری پروندۀ زمان احمدی موافقت کرده بود.