کنفرانس سه روزه علمی تغییرات اقلیم از سوی وزارت تحصیلات روز گذشته (شنبه، ۲۱ دلو) در ننگرهار، آغاز شد.
مسوولان وزارت تحصیلات، هدف از برگزاری این کنفرانس را، افزون بر تأثیرات منفی تغییرات اقلیمی، جلب توجه جهان برای کاهش و هم‌کاری در این بخش می‌دانند.
مسوولان بلند پایه امارت اسلامی در این کنفرانس می‌گویند که افغانستان از ناحیه تغییرات اقلیمی، سخت آسیب دیده است.
مولوی عبدالکبیر معاون سیاسی ریاست‌الوزا گفت: «مسوولیت‌های که به جهان به ویژه به کشورهای صنعتی درباره تغییرات اقلیم در افغانستان راجع است آن‌ها باید در ضررش افغانستان را هم‌کاری کنند و هر حقی که شرعا بالای آن‌ها است آن حق را به افغانستان بدهند.»
ندامحمد ندیم سرپرست وزارت تحصیلات عالی گفت: «به شکل فزیکی هم ما شاهد این آسیب‌های که کشورها به ما رساندند بودیم بمب‌ها را بالای ما استفاده کردند و باغ‌های مقبول را از بین بردن سرسبزی را از بین بردند.»
به گفته‌ی آنان، جهان به ویژه کشورهای صنعتی باید برای جلوگیری از خسارت ناشی از تغییرات اقلیمی در افغانستان مسوولیت شان را ادا کنند.
روح الامین رییس بخش تغییرات اقلیمی اداره ملی حفاظت از محیط زیست گفت: «سکتور آب، زراعت، علف‌چر، حیوانات، تنوع حیوانات، صحت و انرژی از آسیب‌پذیر ترین سکتورها از پیامدهای منفی تغییرات شناخته شده‌اند.»
در این کنفرانس درباره جلوگیری از پیامدهای منفی تغییرات اقلیمی برخی از پیشنهادات نیز شد.
برخی از شرکت‌کننده‌ها از وزارت زراعت و مالداری خواستند تا افزون بر جلوگیری از قطع جنگلات، جنگل‌های جدید و بند‌های کوچک آب گردان را در سراسر کشور ایجاد کنند.
سعید احمد بنوری معاون والی ننگرهار گفت: «در اینجا باید کاشت جنگل‌های جدید آغاز شود جنگل‌ها قطع می‌شوند باوجود این‌که با آمدن امارت اسلامی تاحدودی از قطع جنگلات جلوگیری شده است، اما خواست ما این است که به آن یک توجه ویژه صورت گیرد.»
خلیل احمد بهسودی رییس دانش‌گاه ننگرهار گفت: «جهان به تغییرات اقلیمی در افغانستان برخورد سیاسی می‌کند کشور عزیز ما افغانستان نسبت به همه کم‌ترین تاثیر را دارد حتا گفته می‌توانیم که هیچ تاثیری ندارد.»
بر بنیاد معلومات، این کنفرانس سه روز ادامه خواهد داشت که افزون بر استادان و پژوهش‌گران دانش‌گاه‌های افغانستان، استادان و پژوهش‌گران دانش‌گاه‌های برخی از کشورهای جهان نیز شرکت دارند.
به این کنفرانس ۲۵۰ مقاله درباره تغییرات اقلیمی فرستاده شده‌اند که بیست مقاله از استادان دانش‌گاه‌های گوناگون برخی از کشورهای جهان است.
دیدگاه تان در این باره