Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

بیش از ۴۰درصد مردم افغانستان مصونیت غذایی ندارند

برنامه غذایی جهان می‏گوید که هم اکنون ۱۳میلیون تن از شهروندان افغانستان که در حدود بیش از ۴۰درصد نفوس این کشور را تشکیل می‎دهد، مصونیت غذایی ندارند.

این مسؤولان تأکید دارند که از این میان هشت میلیون تن در کشور با گرسنگی جدی روبروهستند که باید به آنان بی درنگ کمک برسد.

دیوید بیاسلی، مدیر اجرائی برنامه غذایی جهان در این باره می گوید: «ما اکنون از میان ۳۰میلیون جمعیت افغانستان با هشت میلیون شهروند این کشور که نیاز به کمک های عاجل غذایی دارند روبروهستیم و ما برای سال جاری تنها برای کمک به دومیلیون و هفت صدوپنجاه هزار تن برنامه ریزی کرده ایم که تنها سی درصد ازهزینه های این برنامه ها، اکنون در اختیار ما است.»

میرزا یکی از باشنده گان کابل است. او که برگر فروشی دارد، از بدترشدن وضیعت زنده گی اش شکایت دارد. او می گوید در سال های گذشته کارهای بنیادی برای کشاورزی و مصونیت غذایی در کشور صورت نگرفته است: «درچند سال گذشته حکومت هیچ کاری برای رُشد زراعت نکرده است و اگر در این بخش کار می شد اکنون مردم گرسنه نمی بود.»

درهمین حال، وزارت زراعت و آب یاری می گوید که در بخش بهبود مصونیت غذایی در کشور، برنامه هایی را رویدست دارند.

اکبر رستمی، سخن گوی این وزارت گفت: «ما برنامه پنج ساله برای مصونیت غذایی ساختیم و این برنامه می تواند در سال های آینده با عملی شدن آن بخشی بزرگی از مشکلات را حل سازد.»

نبود ثبات، تغیراقلیم، اوضاع شکننده امنیتی در شماری از بخش های کشور و نیز بازگشت  بیجاشده گان ازعلت های اند که در سه سال گذشته بر مصونیت غذایی و فقر در کشور اثرگذار بوده اند.

هیئت بلند پایۀ برنامه غذایی جهان که برای بررسی وضیعت مصونیت غذایی به کابل آمده است، می گوید که برای حل مشکلات در این بخش حکومت، بخش خصوصی و نهادهای کمک کننده باید بیشتر همکاری کنند.

بیش از ۴۰درصد مردم افغانستان مصونیت غذایی ندارند

مسؤولان برنامه غذایی جهان می‎گویند که این رقم سه سال پیش، نُه میلیون تن بود.

تصویر بندانگشتی

برنامه غذایی جهان می‏گوید که هم اکنون ۱۳میلیون تن از شهروندان افغانستان که در حدود بیش از ۴۰درصد نفوس این کشور را تشکیل می‎دهد، مصونیت غذایی ندارند.

این مسؤولان تأکید دارند که از این میان هشت میلیون تن در کشور با گرسنگی جدی روبروهستند که باید به آنان بی درنگ کمک برسد.

دیوید بیاسلی، مدیر اجرائی برنامه غذایی جهان در این باره می گوید: «ما اکنون از میان ۳۰میلیون جمعیت افغانستان با هشت میلیون شهروند این کشور که نیاز به کمک های عاجل غذایی دارند روبروهستیم و ما برای سال جاری تنها برای کمک به دومیلیون و هفت صدوپنجاه هزار تن برنامه ریزی کرده ایم که تنها سی درصد ازهزینه های این برنامه ها، اکنون در اختیار ما است.»

میرزا یکی از باشنده گان کابل است. او که برگر فروشی دارد، از بدترشدن وضیعت زنده گی اش شکایت دارد. او می گوید در سال های گذشته کارهای بنیادی برای کشاورزی و مصونیت غذایی در کشور صورت نگرفته است: «درچند سال گذشته حکومت هیچ کاری برای رُشد زراعت نکرده است و اگر در این بخش کار می شد اکنون مردم گرسنه نمی بود.»

درهمین حال، وزارت زراعت و آب یاری می گوید که در بخش بهبود مصونیت غذایی در کشور، برنامه هایی را رویدست دارند.

اکبر رستمی، سخن گوی این وزارت گفت: «ما برنامه پنج ساله برای مصونیت غذایی ساختیم و این برنامه می تواند در سال های آینده با عملی شدن آن بخشی بزرگی از مشکلات را حل سازد.»

نبود ثبات، تغیراقلیم، اوضاع شکننده امنیتی در شماری از بخش های کشور و نیز بازگشت  بیجاشده گان ازعلت های اند که در سه سال گذشته بر مصونیت غذایی و فقر در کشور اثرگذار بوده اند.

هیئت بلند پایۀ برنامه غذایی جهان که برای بررسی وضیعت مصونیت غذایی به کابل آمده است، می گوید که برای حل مشکلات در این بخش حکومت، بخش خصوصی و نهادهای کمک کننده باید بیشتر همکاری کنند.

هم‌رسانی کنید