به روز یک شنبه، وزیر دفاع ملی که همراه با مقامهای دیگر درجه یک نهادهای امنیتی به مجلس سنا فراخوانده شده بود، از جنگهای روان در ۱۸ ولایت کشور و نیز تلفات بلند نیروهای دولتی در این جنگها سخن گفت.
طارق شاه بهرامی، گفت که از میان این ۱۸ ولایت، غزنی، فراه، فاریاب و ارزگان با تهدیدهای بلندتری روبهرو استند: «تمرکز و توجه ما بر تمام افغانستان است و در این چهار ولایت، بر عملیات های ویژه و ضربه های هوایی تمرکز کرده ایم.»
آقای بهرامی گفت که در یک ماه گذشته بیش از ۵۰۰ تن از نیروهای ارتش کشته شدهاند و بیش از ۷۰۰ تن دیگر آنان زخمی شدهاند – آماریکه وزیر داخله نیز آن را تأیید کرد. اما وزیر دفاع از آنچه که بلند بودن روند جلب و جذب در ارتش گفت به عنوان نقطۀ قوت ارتش یاد کرد.
یک روز پس از این گفتههای وزیر دفاع ملی، سخنگوی وی نیز از گسترش روند جلب و جذب در ارتش، اطمینان میدهد.
غفور احمد جاوید میافزاید: «میزان جلب و جذب از صد درصد هم بیشتر است.»
با این حال، آنچهکه چگونگی مدیریت جنگ در کشور گفته میشود، همواره با انتقادها همراه بوده است.
سیمین بارکزی، عضو کمیسیون دفاعی مجلس نماینده گان در این باره، چنین دیدگاهی دارد: «دولت افغانستان باید خیلی جدی تر در این راستا کار کند؛ وزارت دفاع، ریاست امنیت و وزارت داخله.»
الله گُل مجاهد، عضو دیگر مجلس بر نیاز به سهم گیری مردم در تأمین امنیت در کشور تأکید دارد: «ملت با دولت همکار باشد و دولت با ملت خود همکار باشد، امنیت صد فیصد میآید.»
بحث مدیریت جنگ در کشور در حالی به میان می آید که در بیش از یک ماه اخیر، نبردها میان نیروهای دولتی و طالبان در غزنی و سقوط چند روزه بخشی از مرکز این شهر به دست طالبان، واکنشهای بسیاری را برانگیخته اند.
طالبان پس از نیمه شب هژدهم اسد از چند سو بر شهر غزنی حمله کردند و تا پیش از چاشت فردای آن شب، اداره بخش هایی از این شهر را به دست گرفتند.
همین طور در کندر، شهریکه در نزدیک به سه سال اخیر، دوبار میان نیروهای دولتی و طالبان دست به دست شده است و اکنون هم مردم ناامنیها را در برخی از ولسوالیها برای مرکز این ولایت تهدیدی جدی میدانند.
عتیق الله، یکی از باشنده گان کندز میگوید: «در ولسوالیها امنیت هیچ نیست.»
فهیم احمد، باشندۀ دیگر کندز نیز میافزاید: «میترسیم که خدا نخواسته (طالبان) دوباره حملات تهاجمی شان را بالای شهر آغاز کنند و شهر باز حالت سابقش برگردد.»