شماری از آگاهان اقتصادی، از آن‌چه که کاهش روز افزون درآمدهای ملی، رکود اقتصادی و ناروشن بودن چگونگی کمک‌های جامعۀ جهانی می‌دانند، ابراز نگرانی می‌کنند.
این آگاهان می‌گویند که اگر کمک‌های جهانی برای افغانستان بی‌درنگ جذب نشود، بحران کنونی در افغانستان قابل مهار نیست.
نسیم اکبر، استاد اقتصاد در ترکیه گفت: «تعهد و مکلفیت‌های جامعۀ جهانی به اقتصاد افغانستان بدون قید و شرط نیست و در روشنای اهداف و منافع استراتیژیک شان انجام می‌یابد. هرگاه این منافع تغییر بکند، آن‌ها از تعهدات خود دست خواهند کشید.»
این آگاهان، می‌گویند که شیوع ویروس کرونا و تعطیل شدن کاروبار در کشور، به بازرگانان و اقتصاد کشور آسیب جدی زده‌است.
قیس محمدی، استاد اقتصاد در کابل بیان داشت: «ممکن وضعیت ناگوارتر شود به این خاطر لازم است حکومت در قسمت جلب کمک‌های بین‌المللی و در قسمت هماهنگ ساختن فعالیت‌ها در این‌جا به همراه جامعۀ بیشتر فعالیت بکند.»
پیش از این، وزارت مالیه از برگزاری احتمالی نشست جهانی برای جذب کمک‌های جهانی برای افغانستان خبر داده‌است، اما روشن نیست که حکومت این بار خواهد توانست قناعت جامعه جهانی را برای تداوم کمک‌ها به افغانستان بدست آرد یا خیر.
شمروز خان مسجدی، سخن‌گوی وزارت مالیه گفت: «کنفرانس بین‌المللی که پیشرو است، برگزار می‌شود و اگر برگزار هم نشود، اکثر پروژه‌های ملکی و پروژه‌های ساختمانی از طریق صندوق وجهی افغانستان و یا بانک انکشاف آسیایی تمویل می‌شود.»
نشست بروکسل که در اواخر ۲۰۱۶ میلادی با اشتراک نماینده‌گان ۷۰کشور و نهاد مالی جهانی برگزار شد، زمینه‌ها را برای جذب کمک‌های بیش از پانزده میلیارد دالری در بخش ملکی برای چهار سال به افغانستان فراهم ساخت. اما این تعهدات تا پایان سال روان میلادی تمام می‌شود.