شماری از بانوان در یک گردهمایی اعتراض‌آمیز در کابل، خواهان بازگشایی مکتب‌های دختران در کشور شدند.

آنان از بسته ماندن مکتب‌های دختران و نیز اجازه نیافتن بانوان به کار انتقاد می‌کنند و از حکومت سرپرست می‌خواهند که برای حل این مشکلات راه حل پیدا کنند.

این بانوان معترض از جهان نیز می‌خواهند که برای زنان افغانستان کاری نماید.

این در حالی‌است که اجازه نیافتن دختران دانش‌آموز به مکتب در بیش از ده ماه پسین واکنش‌های فراوان را در درون و بیرون کشور به همراه داشته است.

نازیه سحر بانو، معترض در این گردهمایی، گفت:«بدانند که به راه مان ادامه می‌دهیم تا دروازه‌های مکتب بر روی دختران باز شوند.»

شهلا عارفی، بانوی معترض دیگر، گفت:«اگر جمع این مجلس از بین برود یک دختر خانم دیگر بر می‌خیزد و به این راه ادامه می‌دهد تا وقتی که به حقوق حقه خود برسند.»

این بانوان معترض با انتقاد از غیب بانوان در نشست سه روز عالمان دین در کابل از جهان نیز می‌خواهند که برای زنان در افغانستان کاری نماید.

آی نور ازبیک، بانوی معترض، گفت:«حق تعلیم را کتمان نکنید زن را بهانه برای امتیازگیری سیاسی نسازید.»

رمزیه، بانوی معترض، می‌گوید:«از ورود امارت اسلامی تاکنون همه می‌دانیم که هیچ بانویی در جامعه نقش نداشته از اشتغال زایی گرفته تا بسته بودن درب مکتب‌ها.»

در همین حال برخی از شرکت کننده‌گان نشست عالمان دین از امارت اسلامی می‌خواهند که حق آموزش را از بانوان نگیرد.

حکیم حکمتیار، شرکت کننده، گفت:«دختران امروز مادر اولادهای آینده این کشور استند اگر آنان باسواد باشند آینده ما روشن است.»

محمد رضا، شرکت کنندهٔ این گردهمایی، گفت:«خواست ما از امارت اسلامی این است که حق زنان و هویت زنان را به گروگان نگیرد.»

۲۸۹ روز می‌شود که دانش آموزان دختر از صنف شش تا صنف دوازده- از رفتن به مکتب‌ها بازمانده اند و روشن هم نیست که آنان تا چی زمانی از آموزش محروم خواهند بود.