شماری از خانواده‌ها به علت بسته ماندن مکتب‌های دختران در افغانستان، وادار به ترک کشور شده‌اند.

این خانواده‌ها که بیشتر از ولایت ننگرهار به کشورهای دیگر رفته‌اند، می‌گویند که آموزش دختران شان مهم است، از همین‌رو، کشور را ترک کرده‌اند.

نورآغا، مهاجر، گفت: «به شمول من، افغان‌های زیادی مجبور شدند که کشور را ترک کنند.»

حماد هلال، یک مهاجر دیگر، می‌گوید: «خواهران من حق دارند که مانند من به آموزش دسترسی داشته باشند و در وطن این زمینه مساعد نبود. بناً من کشور را ترک کردم.»

در همین حال، شماری از دختران دانش‌آموز می‌گویند که به علت بسته ماندن مکتب‌ها، به بیمارهای روانی مبتلا شده‌اند.

نیلم، دانش‌آموز صنف یازدهم، می‌گوید: «زمانیکه از صنف ششم بالاتر درس نخوانند بی‌سواد باقی می‌مانند چون درس‌های بالاتر از صنف ششم ضروری است. ما از امارت اسلامی می‌خواهیم که مکتب‌های دخترانه را بازگشایی کنند.»

زینب، دانش‌آموز صنف دهم، چنین دیدگاه‌اش را بیان می‌کند: «دختران که در خانه استند و درس نمی‌خوانند با مشکلات روانی دچار می‌شوند.»

مسوولان ریاست معارف ننگرهار می‌گویند که کار برای نهایی سازی طرح بازگشایی مکتب‌های متوسط و لیسه دختران ادامه دارد و با نهایی شدن این طرح، تمامی مکتب‌های دختران بازگشایی خواهند شد.

فرهاد استانکزی، سخنگوی ریاست معارف ننگرهار، گفت: «ما به امر وزارت منتظر استیم و زمانیکه امر آمد ما به شما شریک خواهیم ساخت.»

بیش از چهارصد روز از مسدود شدن مکتب‌های متوسطه و لیسه دختران می‌گذرد؛ اما هنوز مشخص نیست که این مکتب‌ها چه زمانی بازگشایی خواهند شد.