با گذشت بیش از یک سال از آغاز کار اعضای تازۀ کمیسیون مستقل انتخابات، تا کنون کار های بنیادین انتخابات انجام نشده اند.
تهیه فهرست رأی دهنده گان، تعیین حوزه های انتخاباتی و نیز اصلاحات درون نهادی، از کارهای رده اول کمیسیون به شمار می روند.
از این میان، تنها کارهای نخستین برای تهیه فهرست رأی دهنده گان آغاز شده اند.
اصلاحات در کمیسیون مستقل انتخابات، زیر سایه اختلاف های درونی رفته است و طرح تعیین حوزه های انتخاباتی از نزدیک به سال می شود که روی میز حکومت بی پاسخ مانده است.
وسیمه بادغیسی، معاون عملیاتی کمیسیون مستقل انتخابات در این باره می گوید: «در صورتی که این کار صورت نگیرد، اجبارأ باید که حوزه های انتخاباتی مطابق شیوه های باشد که در انتخابات های گذشته مورد استفاده قرار می گرفت.»
جاوید فیصل، معاون سخن گوی رییس اجراییه نیز می افزاید: «یگانه طرح که روی آن حکومت هنوز هم کار می کند آن طرح تعیین حوزه های انتخاباتی است، آن هم نهایی می شود اما دیگر تمامی موضوعاتی که از سوی کمیسیون به حکومت فرستاده شده اند، بالای آنها کار شده است و اجرا شده اند و حکومت در بخش خود مسؤولیت هایش را انجام داده است.»
با این وجود، به نظر می رسد که گزینش رییس تازۀ دبیرخانه کمیسیون نیز همچون گزینش یک عضو کمبود این نهاد که ماه ها زمان را در بر گرفت، به این زودی ها نخواهد بود.
کرسی ریاست دبیرخانۀ کمیسیون مستقل انتخابات که چند هفته پیش به رقابت گذاشته شده است، برای تصاحب آن ۲۹ تن درخواست داده اند و اکنون کمیسیون از این میان نام های سه تن را باید به ریاست جمهوری بفرستد.
معاون عملیاتی کمیسیون مستقل انتخابات اما می گوید: «این روند شامل مرحله های مختلف امتحان گیری، مصاحبه و شارت لیست و این مسایل است.»
در همین حال، نهادهای ناظر انتخابات با انتقاد از کندی کارهای انتخاباتی، حکومت را به نداشتن ارادۀ سیاسی به برگزاری انتخابات متهم می سازند.
محمد نعیم ایوب زاده، رییس بنیاد انتخابات شفاف افغانستان با اشاره به اولویت هایی که در کمیسیون انجام انجام نشده اند، می گوید: «شما وقتی می روید و نظارت می کنید از کارکردهای کمیسیون، هنوز لیست رأی دهنده گان تهیه نشده است. مسؤولان ولایتی استخدام نشده اند، ده میلیون تذکره که باید توزیع آن آغاز می شد، هنوز سرنوشت آن روشن نیست. در کُل بحث حوزه های انتخاباتی که یکی از موضوعات بسیار حیاتی است که هنوز هم در گرو حکومت است.»
اصلاحات انتخاباتی و نیز به میان آوردن رهبری نیرومند و شفافیت در کمیسیون مستقل انتخابات، از بنیادی ترین گزینه برای برگرداندن اعتماد مردم به انتخابات دانسته می شوند. اما نهادهای نظارت کنندۀ انتخابات می گویند که با درنظرداشت کارنامه های حکومت و کمیسیون انتخابات تا کنون هر دو در بدست آوردن اعتماد مردم به روند انتخابات ناکام بوده اند.