شماری از شهروندان و سیاست‌گران می‌گویند که عبدالله عبدالله، رییس شورای عالی مصالحۀ ملی، به‌جای این‌که به کارهای اصلی‌اش بپردازد، درگیر اختلاف‌ها برای تقسیم قدرت است.
به گفتۀ آنان، اکنون زمان آن است که عبدالله عبدالله با توجه به جان‌باختن ده‌ها نظامی و غیرنظامی در هر روز، مسایل صلح را جدی بگیرد.
اسماعیل محمدی که باشندۀ اصلی کندز است و اکنون به کابل آمده‌است، می‌گوید که به‌علت بی‌پروایی مسؤولان حکومتی در برابر روند صلح، نبردها به حومه‌های شهر رسیده‌اند. او می‌افزاید که انتظاری را که ازعبدالله عبدالله برای پیشرفت در دروند صلح داشتند، به یأس مبدل شده‌است: «دربارۀ صلح نشست‌های صورت می‌گیرد همه نمایشی استند. این زد و بندهایی که میان دو جناب عالی سرقدرت است هیچ پروای ملت را ندارند.»
امیرخان یار، عضو مجلس نماینده‌گان نیز گفت: «مردم در ناامنی و آتش جنگ می‌سوزند اما این‌ها مصروف معامله‌های سیاسی شان استند.»
با آن‌که نزدیک به دوماه از ایجاد شورای عالی مصالحه ملی می‌گذرد اما تاکنون از میان پنج معاون عبدالله عبدالله، سرنوشت سه معاون روشن نیست.
طارق فرهادی، مشاور پیشین ریاست‌جمهوری بیان داشت: «شکی نیست که داکتر عبدالله در تنظیم امور صلح یک مسؤولیت تاریخی را بدوش گرفته اما بعد از دو ماه کار نتیجه مثبتی هنوز بدست نیامده.»
اما، شورای عالی مصالحه کار روی تشکیل شورای عالی مصالحه را به مشخص شدن سهم پنجاه درصدی آقای عبدالله در ولایت‌ها، معینیت‌ها، ادارات مستقل حکومتی مشروط ساخته‌است.
روح الله سخی زاد، حقوق دان گفت: «اختلافات فی مابین سیاسون ما وجود داشته باشد جای شکی نیست که می‌تواند تأثیرات منفی را در ساختار نظام بجا بگذارد.»
از سویی دیگر، کمیسیون حقوق بشر از افزایش تلفات غیرنظامیان ابراز نگرانی می‌کند و از طرفهای درگیر می‌خواهند که به صلح تن دهند.
ذبیح الله فرهنگ، رییس نشرات کمیسیون حقوق‌بشر افغانستان اظهار داشت: «با تأسف افراد ملکی هنوز هم مورد خشونت‌های زیادی قرار می‌گیرند که این نگران کننده‌است.»
با این همه، عبدالله عبدالله می‌گوید که تلاش‌ها برای آغاز گفت‌وگوها و برقراری صلح ادامه دارند: «برای رسیدن به صلح، صلح با عزت و پایدار و آغاز مذاکرات بین‌الافغانی کار ادامه دارد.»
بربنیاد توافق نامه سیاسی میان اشرف غنی وعبدالله عبدالله، تمامی مسایل مربوط به صلح بردوش آقای عبدالله است اما تاکنون او هیچ تصمیی نگرفته‌است.