مسؤولان امور بازگشت مهاجران در گذرگاه تورخم می‌گویند که کاهش پنجاه درصد کمک‌های کمشنری عالی سازمان ملل متحد برای بازگشت کننده‌گان، برگشت مهاجران را کمرنگ ساخت است.

تنها در ایالت خیبرپختوانخواه پاکستان بیش از چهارده هزار تن برای بازگشت به کشور نام نویسی کرده‌اند، اما کاهش کمک‌های مالی برای برگشت کننده‌گان، به روند بازگشت مهاجران سایه افگنده است.

استقلال جلالزی، مسوول مهاجران در گذرگاه تورخم، گفت: «حالا که کمک‌های مالی کاهش یافته است، مهاجران علاقه‌مندی نشان نمی‌دهند که به کشور برگردند، چون‌که کار و بار بهتر دارند و می‌توانند که شب و روز شان را سپری کند. با این کار علاقه مندی آنان برای برگشت، کمتر شده است.»

مهاجران برگشت کننده نیز از کاهش کمک‌های مالی برای آنان، ابراز نگرانی می‌کنند و می‌گویند که پس از چندین سال زنده‌گی در پاکستان، ناگزیر شده‌اند تا دوباره به کشور برگردند و در یکی از ولایت‌های کشور زنده‌گی را آغاز کنند.

رفیع الله، بازگشت کننده، گفت: «مردم را آزار و اذیت می‌کردند و توهین می‌کردند و می‌گفتند که مهاجران چه وقت می‌روید.»

احمد فیصل، بازگشت کننده، گفت: «کمک‌های مالی سال پار چهار صد دالر بود، اما حالا کاهش یافته است، باید زیاد می‌شد تا مهاجران بیشتر می‌آمدند.»

نداشتن سرپناه و بیکاری دامنگیر بیشتر مهاجران برگشت کننده است، چالش‌هایی که زنده‌گی بیشتر آنها را تهدید خواهد کرد.

داوود، بازگشت کننده، گفت: «خانه و جای نداریم، در کدام جایی خیمه بر پا خواهیم کرد و کار و بار خواهیم کرد.»

بی بی گل، بازگشت کننده، گفت: «خانه و جای برای زنده‌گی نداریم، این وسایل را برای نواسه‌هایم خریده‌ام، ناگزیر استیم که به هر وضعیت زنده‌گی کنیم.»

کمشنری عالی سازمان ملل متحد در امور مهاجران سال پار برای هر مهاجر بازگشت کننده چهار صد دالر می‌پرداخت، اما امسال این کمک به دو صد دالر کاهش یافته است. این راهکارسبب شد که درسال دو هزار و شانزده میلادی نزدیک به هفت صد هزار مهاجر از پاکستان به کشور برگردند.