رییس جمهور اشرف غنی در پیامی به مناسبت سی و دومین سالگرد خروج ارتش سرخ از افغانستان گفت که بیرون شدن این نیروها از کشور مسوولانه نبود و نبود برنامه برای آینده کشور باعث رفتن افغانستان به سوی یک جنگ داخلی شد.
اما آقای غنی تأکید کرد که فرصتی برای تأمین صلح و پایان جنگ در کشور فراهم شده است و مردم افغانستان می توانند با تدبیر و یکپارچه‌گی به صلح دست یابند.
اقای غنی گفت که در آن زمان، حضور نیروهای ارتش سرخ در افغانستان از سوی جامعه جهانی، سازمان ملل متحد، کنفرانس کشورهای اسلامی و تمام جهان آزاد اشغال خوانده شد و این حضور را نکوهش کردند و از آزادی خواهی مردم افغانستان حمایت کردند.
آقای غنی گفت: «هدف از جهاد برحق مردم ما این بود که پس از خروج نیروهای شوروی، در افغانستان یک نظام به خواست ملت به میان بیاید تا نهادهای ملی و نظامی را تقویت و از آنان حفاظت کند. اما، به دلیل این که خروج نیروهای شوروی مسئولانه نبود و هیچ تدبیری برای آینده کشور در آن در نظر گرفته نشده بود، افغانستان به یک جنگ داخلی چند بعدی داخل ساخته شد، که در نتیجه آن نیروهای امنیتی، نهادهای ملی و زیربناهای افغانستان از هم پاشید.»
او گفت که دلیل اصلی شکست قشون سرخ، وحدت ملی و صف واحد نیروهای آزادی خواه و مجاهدین افغانستان بود.
آقای غنی افزود: «اکنون برای افغانستان فرصت ختم جنگ و رسیدن به صلح فراهم شده است. صلحی که در آن نهادهای نظامی و ملکی ما حفظ و بیشتر از پیش تقویت گردد، صلحی که اطفال، زنان، جوانان و تمام اقشار محروم افغانستان از آن مستفید شوند.»
رییس جمهور کشور گفت که زمانی تمام مبصرین شرقی و غربی به این باور بودند که شوروی به اشغال در افغانستان خاتمه نمی دهد و مبارزه ملی ملت افغانستان به نتیجه نمی رسد، اما "ما با شکست دادن به قشون سرخ، این نظر را غلط ثابت نمودیم.:
او گفت: «حالا هم، تدبیر، وحدت و یکپارچه‌گی ما این نظر را که گفته می‌شود افغانستان به صلح نخواهد رسید، غلط ثابت خواهد کرد. ما به صلح خواهیم رسید، به صلح دوامدار، صلحی که در آن عزت هر افغان نهفته باشد.»
از سی و دومین سالگرد خروج ارتش سرخ از کشور در نشست های گوناگون گرامی داشت شد.
در یکی از این نشست ها در کابل، گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی در حالی که جنگ امریکا را دربرابر طالبان ناکام خواند و نیز حکومت کنونی را اشغال شده گفت، تأکید کرد که عامل بن بست مذاکرات دوحه امریکا و حکومت افغانستان است.
او حکومت را به رها نکردن زندانیان طالبان و زندانیان حزب اسلامی متهم ساخت و هشدار داد که اگر تعهدات حکومت با حزب اسلامی عملی نشود، به زودی دست به اعتراضات گسترده میزنند و اطراف ارگ را تا سقوط حکومت محاصره می کنند.
از سوی دیگر شماری از سخنرانان در نشست حزب اسلامی به بوسیدن پای جنگجویان طالبان افتخارمی کنند.
اما ریاست جمهوری پشتیبانی از طالبان را پشتیانی از جنایت خواند.
در همین حال، محمد یونس قانونی معاون پیشین ریاست جمهوری در نشستی از حکومت و طالبان خواست تا جنگ را کنار بگذارند و برای رسیدن به صلح تلاش کنند: « زمان این گذشته است که کسی این فکر را کند که با زور و از طریق جنگ می‌تواند افغانستان را تصرف کند، نه این امکان ندارد و بهترین راه این است که ما همه از فرصت پیش آماده استفاده کنیم و با یک طرح تعریف شده جامع به صلح برسیم.»
عبدالهادی ارغندیوال، رییس حزب اسلامی افغانستان نیز افزود:«تا زمانی که ما در یک صف قرار نگیریم و در کنار هم نباشیم، کسانی است که از این وسیله استفاده می‌کنند و مارا پارچه پارچه ساخته و به اهداف خود دست میابند.»
نیروهای شوروی پیشین در سال ۱۳۵۸ وارد افغانستان شده بودند و پس از نه سال جنگ در بیست و ششم دلو سال ۱۳۶۷ هجری خورشیدی افغانستان را ترک کردند.
بربنیاد آمارهای گونه گون، در این جنگ، نزدیک به دو میلیون تن از شهروندان افغانستان کشته و زخمی شدند و شوروی هم بیش از ۱۴ هزار تن از نیروهایش را از دست دادند.
این جنگ به آواره شدن میلیون ها تن از افغان ها نیز انجامید.