فقر و تنگدستی در کشور سبب شده است تا شماری از کودکان در پایتخت به جای رفتن به مکتب به کارهای شاق رو بیاورند. آنان می‌گویند از اینکه از آموزش به دور مانده اند، نگران اند.

بلال چهارده ساله نان‌آور خانواده هشت نفری‌اش است، او می‌گوید که از صبح تا شام با کراچی دستی‌اش آب فروشی می‌کند و از اینکه نمی‌تواند به مکتب برود، اندوهگین است.

بلال به طلوع‌نیوز گفت: «کارکردن من را بسیار جگرخون می‌سازد، بخاطری که از درس به دور می‌مانم.»

جلال، برادر بلال، می‌گوید: «من جگرخون می‌شوم وقتی می‌بینم برادرم درس نمی‌خواند و کار می‌کند.»

مجتبا همانند صدها کودک کارگر دیگر، در کنار جاده‌های پایتخت تایر موترها را ترمیم می‌کند و این کار سبب شده تا از مکتب به دور بماند. او به طلوع‌نیوز گفت: «از صنف پنج مکتب را رها کردم، بخاطریکه کار می‌کنم و خودم نان‌آور خانواده هفت نفری ام استم.»

کودکان کارگر از دشواری‌های کار شان می‌گویند.

عایشه، کودک کارگر، گفت: «تمام روز در سرک می‌گردم، آفتاب زیاد است و پلاستیک می‌فروشم.»

شهرام، کودک کارگر، گفت: «روز به روز به تشویش آینده‌ام می‌شوم بخاطریکه نمی‌فهمم آینده‌ام چه خواهد شد.»

در همین حال، مسوولان در وزارت کار و امور اجتماعی می‌گویند که برای کاهش شمار کودکان کارگر راهکارهای را روی دست دارند.

مخدوم عبدالسلام سعادت، معین وزارت کار و امور اجتماعی، گفت: «ما کورس‌های فنی و حرفه‌یی داریم، برنامه‌های تعلیمی داریم و برای کودکان زمینه تعلیم منظم را فراهم می‌کنیم.»

 آمارهای اداره ملی احصاییه در سال ۲۰۲۰ میلادی نشان می‌دهند که بیش از هفت صد هزار کودک در کشور سرگرم کارهای شاق استند.