بیست و چهارم ماه جوزا یا روز مادر در افغانستان در حالی فرا رسیده است که فقر و تنگدستی بر زنده‌گی مادران در این کشور سایه افگنده اند و از همین رو، بسیاری از مادران در افغانستان در جاده‌ها دست به کارهای شاق می‌زنند.

بلقیس ۷۵ ساله از بهر پیدا کردن لقمه نانی برای خانواده نه نفری‌اش سه سال می‌شود که در جاده‌های کابل به گونه سیار دکانداری می‌کند. او از این که نان‌آور ندارد خودش از بام تا شام در جاده‌ها کار می‌کند.

بلقیس، مادر کارگر، گفت: «چقدر خوب میشد که حالی خانه می‌بودم بالای سر فرزندان ام و یکی می آمد برایم تبریکی میداد که روز مادر برت مبارک یک دستمالک یا یک گل برم تحفه میداد اینکه اینجه مه میشینم از این چه بدست میاید.»

یلدا مادر دیگری است که از بهر تامین زنده گی بهتر برای فرزندان و شوهر معلول اش در یکی از جاده های پایتخت دکانداری میکند.

یلدا، مادر کارگر، می گوید:«سه سال می‌شود که همراه دخترک هایم همینجا دکانداری میکنیم شوهرم معلول است نمیتواند کار کند؛ یکیش مکتب میرود باز از مکتب میگیرم اش میایم همینجا تا شام میباشیم.»

نازنین، دختر یلدا، گفت:«با مادرم در اینجا کار میکنم و روز مادر را برای همه تبریک می‌گویم اگر شرایط خوب میبود پیسه زیاد میبود به مادرم یک چیزی تحفه می خریدم اما حالی نداریم فقط برش تبریکی میدهم.»

در همین حال وزارت اطلاعات و فرهنگ در مراسمی که از بهر  روز مادر برگزار شده است بر تامین حقوق مادران در افغانستان تاکید می ورزد.

حسن خان احکامی، مشاور وزارت اطلاعات و فرهنگ، گفت:«علما و فقها و الله ج حق متوازن به همه گی قائل است که حق دوم از مادران است و مادران از نگاه دین اسلام از حقوق بالایی برخوردار هستند.»

زهرا کاظمی، بانوی متشبث، گفت: «خواست من به عنوان یک مادر آرامش و صلح سرتاسری در افغانستان است که مادران کنار فرزندان و خانه‌هایشان در آرامش زندگی کنند.»

از سوی هم برخی از پسران و دختران میگویند که به علت فقر و تنگدستی نمی توانند برای مادران شان تحفه یی بخرند.