Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

فقدان رهنورد زریاب؛ فرهنگیان هنوز سوگوار اند

بیستم ماه قوس سال ۱۴۰۲ برابر است با سومین سال‌روز درگذشت محمد اعظم رهنورد زریاب، نویسنده و داستان‌نویس پرآوازه‌ی حوزه زبان پارسی.

استاد رهنور زریاب سه سال پیش در بیستم ماه قوس در نتیجه‌ی بیماری کووید نزده چشم از جهان بست.

استاد زریاب از نویسندگان نام‌دارِ حوزه زبان پارسی‌ست که از او اثرهای گوناگون برجامده‌اند.

او در سال‌های پسین عمراش، هم‌چون ویراستار در طلوع‌نیوز نیز کار می‌کرد.

رهنورد زریاب در سال ۱۳۲۳ در کابل چشم به جهان گشود.

او لیسانس‌اش را در رشته‌ی روزنامه‌نگاری از دانشگاه کابل و کارشناسی ارشد را از دانشگاه ویلز جنوبی بریتانیا بدست آورد.

آقای زریاب به زبان انگلیسی تسلط داشت و در فلسفه، روان‌شناسی و جامعه‌شناسی مطالعاتی فراوانی داشت.

برهان الدین نظامی، آمر انستیتیوت زبان و ادبیات دری اکادمی علوم گفت: «داستان نوشته کردند، رمان نوشته کردند؛ از جمله کسانی هستند که شاید بیش‌ترین آثارِ داستانی و رمان‌های دراز در افغانستان نوشتند و در این عرصه هم سرتاج داستان‌نویسانِ افغانستان قرار گرفتند.»

استاد زریاب نه‌تنها در افغانستان، بل در کشورهای حوزه زبان پارسی نیز طرف‌دارانی زیادی داشت و اثرهای او چندین جایزه‌ی ملی و بین‌المللی نیز دریافت کرده‌اند.

گلنار و آیینه، شهر طلسم‌شده، مردی که سایه‌اش ترکش کرد، چارگرد قلا گشتم، شورشی که آدمی زاده‌گکان و جان‌ورکان برپا کردند، قلندرنامه، کاکه شش‌پر، دختر شاه پریان، درویش پنجم و سکه‌یی که سلیمان یافت از نام‌دارترین اثرهای او هستند.

محمد اسحاق مومند، شاعر و نویسنده گفت: «استاد زریاب در ادبیات داستانی، در نوشتن رمان چیزی به کشور ما به ارمغان گذاشت که نظیر آن دیده نمی‌شود.»

نعمت‌الله حنیف، شاعر و نویسنده دیگر گفت: «در عرصه‌ی تاریخ فعلی کشور ما در قرن حاضر کسی نیست که جای این‌ها را بگیرد. در عرصه‌ی زبان فارسی خدماتِ قابل وصفِ انجام دادند؛ تقریبا پنجاه الی شصت سال زحمت کشیدند.»

رهنورد زریاب در بیستم ماه قوس سال ۱۳۹۹ هجری خورشیدی، به عمر هفتادوشش سالگی در نتیجه‌ی بیماری کووید نزده در کابل درگذشت و در شهدای صالحین به خاک سپرده شد.

فقدان رهنورد زریاب؛ فرهنگیان هنوز سوگوار اند

استاد رهنور زریاب سه سال پیش در بیستم ماه قوس در نتیجه‌ی بیماری کووید نزده چشم از جهان بست.

تصویر بندانگشتی

بیستم ماه قوس سال ۱۴۰۲ برابر است با سومین سال‌روز درگذشت محمد اعظم رهنورد زریاب، نویسنده و داستان‌نویس پرآوازه‌ی حوزه زبان پارسی.

استاد رهنور زریاب سه سال پیش در بیستم ماه قوس در نتیجه‌ی بیماری کووید نزده چشم از جهان بست.

استاد زریاب از نویسندگان نام‌دارِ حوزه زبان پارسی‌ست که از او اثرهای گوناگون برجامده‌اند.

او در سال‌های پسین عمراش، هم‌چون ویراستار در طلوع‌نیوز نیز کار می‌کرد.

رهنورد زریاب در سال ۱۳۲۳ در کابل چشم به جهان گشود.

او لیسانس‌اش را در رشته‌ی روزنامه‌نگاری از دانشگاه کابل و کارشناسی ارشد را از دانشگاه ویلز جنوبی بریتانیا بدست آورد.

آقای زریاب به زبان انگلیسی تسلط داشت و در فلسفه، روان‌شناسی و جامعه‌شناسی مطالعاتی فراوانی داشت.

برهان الدین نظامی، آمر انستیتیوت زبان و ادبیات دری اکادمی علوم گفت: «داستان نوشته کردند، رمان نوشته کردند؛ از جمله کسانی هستند که شاید بیش‌ترین آثارِ داستانی و رمان‌های دراز در افغانستان نوشتند و در این عرصه هم سرتاج داستان‌نویسانِ افغانستان قرار گرفتند.»

استاد زریاب نه‌تنها در افغانستان، بل در کشورهای حوزه زبان پارسی نیز طرف‌دارانی زیادی داشت و اثرهای او چندین جایزه‌ی ملی و بین‌المللی نیز دریافت کرده‌اند.

گلنار و آیینه، شهر طلسم‌شده، مردی که سایه‌اش ترکش کرد، چارگرد قلا گشتم، شورشی که آدمی زاده‌گکان و جان‌ورکان برپا کردند، قلندرنامه، کاکه شش‌پر، دختر شاه پریان، درویش پنجم و سکه‌یی که سلیمان یافت از نام‌دارترین اثرهای او هستند.

محمد اسحاق مومند، شاعر و نویسنده گفت: «استاد زریاب در ادبیات داستانی، در نوشتن رمان چیزی به کشور ما به ارمغان گذاشت که نظیر آن دیده نمی‌شود.»

نعمت‌الله حنیف، شاعر و نویسنده دیگر گفت: «در عرصه‌ی تاریخ فعلی کشور ما در قرن حاضر کسی نیست که جای این‌ها را بگیرد. در عرصه‌ی زبان فارسی خدماتِ قابل وصفِ انجام دادند؛ تقریبا پنجاه الی شصت سال زحمت کشیدند.»

رهنورد زریاب در بیستم ماه قوس سال ۱۳۹۹ هجری خورشیدی، به عمر هفتادوشش سالگی در نتیجه‌ی بیماری کووید نزده در کابل درگذشت و در شهدای صالحین به خاک سپرده شد.

هم‌رسانی کنید

دیدگاه تان در این باره