دختران ربات ساز هرات ادعا کرده اند که دستگاه تنفس مصنوعی یا ونتلاتور ساخته اند. اما وزارت صحت عامه می گوید که دستگاه های ونتلاتور دستگاه های هوشمندی استند که کار شش را انجام می دهند و ساخت دستگاه های غیر حرفه یی که تنها هوا به داخل شش میرسانند برای بیماران خطرآفرین استند.
وزارت صحت عامه می گوید که دختران ربات ساز هیچ دانش مهندسی پزشکی ندارند و نباید این دستگاه ها به کار انداخته شوند.
وحید مایار، سخنگوی وزارت صحت عامه، گفت: «این ها هیچ کدام شان بایومیدیکل انجینیرنگ نخواندند و تحت نظر آن ها هم ساخته نشده است. علماً من منحیث یک داکتر نمی توانم قبول کنم که اگر یک مریض من باشد زیر چنین یک ماشینی اجرا شود.»
پزشکان نیز این دستگاه دست ساخت را با دستگاه های ونتلاتور هیچ قابل مقایسه نمی دانند و به کار اندازی این دستگاه را برای بیماران مرگ آفرین میدانند.
بربنیاد اطلاعات هر دستگاه ونتلاتور در بازارهای جهانی سی تا چهل هزار دالر امریکایی ارزش دارد و در حال حاضر در تمامی افغانستان در حدود سه سد دستگاه ونتلاتور دارد. وزارت صحت عامه می گوید که افغانستان درنظر دارد در حدود پنجاه دستگاه دیگر نیز بخرد.
حامد رحیم، مسوول بخش مراقبت های ویژه شفاخانه حوزه یی هرات، گفت: «این دستگاه ها معاینه شود و زمانی که تأییدی سازمان صحی جهان را گرفت، می تواند به مریض ها استفاده شود.»
اما دختران ربات ساز میگویند که قرار است چنیین دستگاه ها در هماهنگی با مقام های محلی هرات برای درمان بیماران کوید نوزده به کار انداخته شوند.
سمیه فاروقی، عضو تیم دختران ربات ساز افغانستان، گفت: «ما با داکتران مشوره کردیم. آن ها، احتیاجاتی که داشته این بود که دستگاهی که تنفس به مریض می دهد باید دستی نباشد بلکه باید توسط یک ماشین کار کند.»
فلورانس پویا، عضو تیم دختران ربات ساز افغانستان، گفت: «وسایلی که در آن استفاده شده دوام آن خیلی زیاد است و طوری است که می تواند بیست و چهار ساعت بدون وقفه و بدون مشکل کار کند و بعد از آن می تواند در وقتی که برق نباشد برق را تا ده ساعت ذخیره کند.»
عبدالحکیم تمنا، رییس صحت عامه هرات، گفت: «به امید بسیار خوب به این قضیه نگاه می کنم. هم اگر سریع ساخته شود برای بهبود وضع مریضان ما خوب خواهد بود و هم این که ما را در آینده از واردات این دستگاه ها بی نیاز خواهد کرد.»