نیلوفر رحمانی، خلبان پیشین نیروهای هوایی افغانستان، پس‌از ۱۶ ماه انتظار برای تصمیم ادارۀ ترمپ دربارۀ درخواست پناهنده‌گی‌اش در آن کشور، سرانجام به‌عنوان پناهنده پذیرفته شد.
 
بانو رحمانی ۲۶ ساله، در سال ۲۰۱۲میلادی به نیروهای هوایی افغانستان پیوست و نخستین خلبان زن برای هواپیماهای کوچک شد.
 
هنگامی‌که در سال ۲۰۱۶میلادی برای یک دورۀ آموزشی به امریکا رفت، درخواست پناهنده‎گی کرد و دلیل پناهنده‌گی‌اش را تهدید در برابر خود و خانواده‌اش عنوان کرده بود.
 
کمبرلی موتلی، وکیل مدافع بانو رحمانی، به رسانۀ ای‌بی‌سی، گفت: «پیگیری پروندۀ رحمانی بسیار جنجالی بود، زیرا پذیرش درخواست پناهجویان نسبت به حکومت اوباما، خیلی دشوار شده‌است. ازاین‌رو برای او (رحمانی) خیلی پُردغدغه بوده‌است.»
 
رحمانی خبر پذیرفته‌شدن درخواستی‌اش را روز دوشنبه شنید، درست روزی‌که دوحمله‌کننده‌یی انتحاری مواد انفجاری همراه‌شان را در شهر کابل منفجر ساختند و جان ۲۹تن به‌شمول نُه خبرنگار را گرفتند.
 
وکیل مدافع این خلبان پیشین کشور به رسانه‌ها گفته‌است: «رحمانی همواره نگران وضعیت خانواده‌اش است و خواهان این‌ است که خانواده‌اش در امن باشد؛ اما در کل او خرسند است که به او پناهنده‌گی داده شده‌است.»
 
به‌گفتۀ وکیل مدافع، رحمانی درحال حاضر در امریکا بی‌کار است و تلاش دارد تا در نیروهای هوایی امریکا وظیفه‌ای دریافت کند.
 
موتلی، گفت: «او روی رویای خود تمرکز دارد - او بانوی جوان است، بسیار هوشمندانه، با انگیزه و بسیار جاه‌طلب است، بنابراین او قصد دارد تا رویایش را ادامه دهد که یک خلبان باشد.»
 
وی در ادامه گفت: «من فکر می‌کنم او قطعا یک الگو شگفت‌انگیز برای زنان افغان است. یک الگو شگفت‌انگیز برای زنان در سراسر جهان و به‌ویژه برای خلبانان در سراسر جهان.»
 
او می‌افزاید: «تا جایی‌که من او را می‌شناسم، او رویاهای خود را تحقق می‌بخشد.»